Tag Archives: Smiles

ΧΑΜΟΓΕΛΟ 35: “ΚΑΤΑΚΤΗΣΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ! ΜΠΟΡΕΙΣ!”

Με παρασύρει σε ένα βαθιά προσωπικό ταξίδι αλληγορίας για το χορό, το οποίο ξεχειλίζει από αγάπη, αγνότητα, ταπεινότητα και σεβασμό. Μιλά κατευθείαν στην καρδιά μου, με ανεπιτήδευτη λαχτάρα, για όλα αυτά που πέρασε μέχρι να κατακτήσει το όνειρό της. Ένα όνειρο που απαιτεί θυσίες, σωματική και ψυχική πειθαρχία, αλλά και νοηματική εγρήγορση. Η ίδια θεωρεί πως είναι ακόμη στην αρχή, κάτι το οποίο μου τονίζει συνεχώς. Για μένα τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, διότι θεωρώ την πορεία που επέλεξε, από τα παιδικά της χρόνια, συναρπαστικά μαγική, ξεχειλισμένη από διαδρομές και όνειρα που βγαίνουν αληθινά.

«CUT! If you can dream it, you can do it!» (Walt Disney)

20150721_190621 NEW SMALL

Από μικρό παιδί ζηλεύω και θαυμάζω την τέχνη του χορού. Είναι, ίσως, η απόλυτη έκφραση συναισθημάτων και οι «μεταφορείς» της τέχνης, οι χορευτές, κατά τη διάρκεια των χρόνων, σε όλες τις ιστορικές περιόδους, αποτελούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν αντικείμενο θαυμασμού. Η έλλειψη του γραπτού και του προφορικού λόγου, καθώς και η μεταφορά συναισθημάτων, αισθημάτων και εμπειριών μέσω της κινησιολογίας, κατευθυνόμενης από τη μουσική, μου δίνουν τη δυνατότητα να αντλώ μόνο θετικότητα, συγκίνηση και δύναμη, ανακαλύπτοντας κάθε φορά κάτι καινούργιο, επαναστατικό, εντυπωσιακό, αλλά συνάμα απλό και προσιτό για κάθε άνθρωπο.

Μέλος καλλιτεχνικής οικογένειας, στα εννιά της χρόνια, ξεκίνησε μαθήματα στη σχολή μπαλέτου της Ναδίνας Λοϊζίδου, από καθαρά δική της επιλογή. Η ίδια ισχυρίζεται ότι υπήρξε αρκετή καθυστέρηση στην απόφασή της, με αποτέλεσμα, όλα αυτά τα χρόνια να πρέπει να καλύψει το «χαμένο καιρό» με καθημερινή, εντατική εξάσκηση ώστε να φτάσει στο ανάλογο επίπεδο που απαιτεί η κάθε ηλικία. Η Ναδίνα Λοϊζίδου είναι, μάλλον, ο μέντοράς της, αφού οι αναφορές και η εκτίμηση στο πρόσωπό της, καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησής μας, είναι έντονες και συγκινητικές.

Το μπαλέτο είναι η μεγάλη της αγάπη, το «σπίτι» και η «βάση» της, ενώ ο σύγχρονος χορός το πάθος και η καθημερινότητά της. Είναι μόλις δεκαοχτώ χρονών. Εδώ και ένα χρόνο φοιτά με επιτυχία στη σχολή CDSH (Contemporary Dance School of Hamburg), στη Γερμανία, συμμετέχει παράλληλα στην Ομάδα Χορού της «Διάστασης», στη Λεμεσό, και σε ένα μικρό διάλειμμά της, πίσω στην Κύπρο, μου περιγράφει με ενθουσιασμό τη δική της ιστορία…

«Ρότερνταμ, Λονδίνο, Αμβούργο… Από τα δεκαεπτά μου χρόνια είχα ήδη έτοιμη τη λίστα επιλογών. Ήξερα ακριβώς τι ήθελα, κάτι το οποίο περιόριζε τις επιλογές μου, ανεβάζοντας τον πήχη ακόμη πιο ψηλά. Προσωπικός μου στόχος ήταν να καταφέρω να πάρω θέση σε μία σχολή σύγχρονου χορού, η οποία όμως θα περιλάμβανε ballet training (εκπαίδευση στο μπαλέτο) γιατί δεν ήθελα να χάσω επαφή με τη μεγάλη μου αγάπη και τη βάση του χορού, το μπαλέτο. Στην πρώτη μου audition, στην Ολλανδία, ήμουν ίσως η νεαρότερη υποψήφια, ανάμεσα σε 500, περίπου, υποψηφίους, από διαφορετικές χώρες στον κόσμο. Οι θέσεις στη σχολή ήταν φυσικά περιορισμένες. Θυμάμαι τη μεγάλη μου χαρά όταν πέρασα στους 30! Τα συναισθήματα ήταν απερίγραπτα. Θυμάμαι την έντονη απογοήτευση, όταν το ‘ταξίδι’ σταμάτησε εκεί, διότι λόγω του νεαρού της ηλικίας μου… με απέρριψαν».

«CUT! Πώς ξεπέρασες το πρώτο εμπόδιο;»

«Γεια σου. Ονομάζομαι Μάγδα. Η διαδικασία των audition σε κάθε σχολή είναι πολύ ανταγωνιστική, αγχωτική και ψυχοφθόρα. Θυμάμαι, είχα τελικές εξετάσεις ως τελειόφοιτη, στη Λεμεσό, και παράλληλα ετοίμαζα με τους γονείς μου τη βαλίτσα για να προλάβουμε την επόμενη audition. Από την Ολλανδία στο Λιντς, από το Λιντς στο Λονδίνο, με τελικό προορισμό το Αμβούργο. Ατυχείς συγκυρίες, άγχος και ανταγωνισμός, καμιά φορά και θέμα τύχης, είχαν ως αποτέλεσμα να φτάνω πάντα μέχρι την πηγή αλλά να μην πίνω το νερό. Το να βρίσκεσαι στο short – list και την τελευταία στιγμή να μην παίρνεις την πολυπόθητη θέση, για δικαιολογημένους αλλά και ανεξήγητους λόγους κάποιες φορές, ταξιδεύοντας αμέσως μετά για μια άλλη πόλη, σε μια άλλη χώρα, ξεκινώντας και πάλι απ΄ την αρχή τη διαδικασία, ήταν κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Η χαρά, η απογοήτευση, η συγκίνηση, η επιτυχία και η αποτυχία, είναι συναισθήματα τα οποία εναλλάσσονταν συνεχώς και τα έζησα στο μέγιστο βαθμό τους. Ύστερα, επέστρεφα πίσω στην Κύπρο για διάβασμα και εξετάσεις, και στη συνέχεια, με ένα εισιτήριο στο χέρι, για μία ακόμη καινούργια προσπάθεια…».

Η Μάγδα, στα δεκαεπτά της χρόνια, προσπαθεί να αγγίξει το όνειρό της, αλλά βρίσκει εμπόδια. Οι επιλογές της είναι συγκεκριμένες και η κάθε «απόρριψη», τις περιορίζει ακόμη περισσότερο. Μου εκμυστηρεύεται ότι κάποια στιγμή σκέφτηκε ακόμη και να τα παρατήσει αλλά δεν το έκανε, μέχρι να εξαντλήσει και την τελευταία της επιλογή. Δεν χρειάστηκε, βέβαια, αφού η θετική απάντηση από τη σχολή στο Αμβούργο, ξεπέρασε κατά πολύ το συναίσθημα της απογοήτευσης και καθόρισε τη σημερινή της πορεία.

«Η Σχολή Σύγχρονου Χορού στο Αμβούργο, είναι πραγματικά αυτό που ονειρευόμουν και η απόρριψη από τις προηγούμενες, ίσως, τελικά να ήταν και ο λόγος για να καταλήξω εκεί. Όλα, μάλλον, συμβαίνουν για κάποιο σκοπό κι ας ακούγεται χιλιοειπωμένο.».

«Η τέχνη του χορού απαιτεί…»

«…μυαλό, αντίληψη και πειθαρχία. Θυσίες και εντατικές ώρες εξάσκησης. Όταν επιλέξεις αυτή τη διαδρομή, από μικρό παιδί, η καθημερινότητά σου δεν είναι η ίδια με τους υπόλοιπους. Αργίες, Σαββατοκύριακα και γιορτές, είναι άγνωστες λέξεις για μένα και για κάθε άνθρωπο που επιλέγει να ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτή την τέχνη. Ο χορός απαιτεί σωματική και ψυχική πειθαρχία και νοηματική εγρήγορση. Οι καθηγητές της σχολής στο Αμβούργο είναι αυστηροί, συγκεκριμένοι και απόλυτοι. Οι εντολές τους αδιαπραγμάτευτες. Τα ακραία σενάρια που βλέπουμε στις ταινίες δυστυχώς υφίστανται, αλλά είναι στο χέρι του κάθε χορευτή να διαχειριστεί σωστά τη ζωή, τη σχολή, τους καθηγητές, τα μαθήματα και το ταλέντο του. Ο χορός απαιτεί απεριόριστη προσπάθεια, καθοδήγηση και πιστή ακολουθία εντολών χωρίς δάκρυα, χωρίς μιζέρια, χωρίς άρνηση, με γνώμονα τους προσωπικούς στόχους και τα δικά σου όνειρα. Αυτός που πραγματικά αγαπά το χορό, δεν πρέπει να υποκύπτει ούτε να επηρεάζεται από οτιδήποτε αρνητικό ή δύσκολο εμπόδιο το οποίο θα αντιμετωπίσει στην πορεία του. Μπορείς να διδαχθείς την τεχνική του χορού. Αυτό όμως που κανείς δεν μπορεί να σου διδάξει είναι το συναίσθημα της ψυχής όταν χορεύεις. Και η μαγκιά του κάθε χορευτή, είναι να μπορεί να μεταδώσει στο κοινό αυτό το συναίσθημα…».

«Το δικό σου χαμόγελο είναι…»

«…η οικογένειά μου! Η μητέρα μου είναι το πρότυπό μου, η οποία, θυμάμαι, από μικρό παιδί, με μάθαινε να μην τα βάζω κάτω σε οποιαδήποτε δυσκολία παρουσιαζόταν και θα συνεχίζει να παρουσιάζεται στο δρόμο μου. Ο πατέρας μου είναι καλλιτέχνης, μουσικός, έτσι με δίδαξε από νωρίς να μπορώ να αντιλαμβάνομαι τη σωστή αισθητική και κατεύθυνση της κάθε τέχνης και να τρέφω απεριόριστο σεβασμό προς αυτήν. Οι συμβουλές, η στήριξη, η αγάπη, ο χρόνος, τα χρήματα και όλες οι θυσίες που έκαναν για μένα και τα αδέρφια μου, δεν περιγράφονται μέσα σε λίγες λέξεις. Αγάπη, σωστή επικοινωνία, σεβασμός, στοργή… αγάπη! Ένα μόνο ‘ευχαριστώ’, δεν θα είναι ποτέ αρκετό!».

«CUT! Ο χορός είναι πολύτιμος. Είναι γιορτή! Ο χορός είναι… ζωή!»

Παρά το νεαρό της ηλικίας της, έχει έντονες απόψεις και ώριμες σκέψεις. Συμφωνούμε ότι οι τέχνες, γενικότερα, στην Κύπρο δεν «εκτιμούνται» όσο θα έπρεπε, λόγω του μεγέθους της αγοράς αλλά και άλλων παραγόντων. Παράλληλα, συζητούμε για τις επιφανειακές τέχνες αλλά και για αυτές που πραγματικά αξίζουν, αν και τις περισσότερες φορές υποτιμούνται και αδικούνται, τόσο οικονομικά όσο και καλλιτεχνικά…

«Γεια σου. Ονομάζομαι Μάγδα. Η αίσθηση της κίνησης είναι η χαρά, οι φόβοι, τα όνειρα και οι επιθυμίες μου. Το ξέρω… Η κίνηση είναι μόνο για μια στιγμή. Αρχίζει και τελειώνει. Όμως, μην σταματάς ποτέ να την ψάχνεις. Αυτή είναι η μαγεία της!».

(Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic και το χαμόγελο της Μάγδας Αργυρίδου με την εισφορά τους, για αυτή την εβδομάδα, εξασφάλισαν 70 προγεύματα, τα οποία θα προσφέρει στα παιδιά, το Πολυδύναμο Κέντρο “Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων” της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού).

Info: Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic, παρουσιάζει και στηρίζει την εκστρατεία «43 Χαμόγελα!» όπου θα συναντήσω και θα «φωτογραφίσω» τον «εαυτό» μου και 42 φίλους, οι οποίοι μοιράζονται μαζί μου συνηθισμένα πράγματα, γεμάτα με χαμόγελα! Μετά το πέρας της «αποστολής», και την ηλεκτρονική δημοσίευση των 43 ιστοριών, θα ακολουθήσει η έκδοσή τους σε βιβλίο, από την Dr. Zenonos – The Dental Clinic, όπου όλα τα έσοδά του θα διατεθούν στο Πολυδύναμο Κέντρο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, για τα προγεύματα των παιδιών, τα οποία ετοιμάζει και προσφέρει η ομάδα της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού. Οι φίλοι που θα «συναντήσω» συμμετέχουν, όπως κι εγώ, στην εκστρατεία αφιλοκερδώς. Οι μικρές μας ιστορίες θα δημοσιεύονται κάθε Παρασκευή. Η παρουσίαση του βιβλίου «43 Χαμόγελα!», θα πραγματοποιηθεί στη Λεμεσό, την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου, το 2015, Παγκόσμια ημέρα Χαμόγελου…

20150721_191323 NEW SMALL

20150721_190009 NEW SMALL

DSC_2718 (2)banner

ΧΑΜΟΓΕΛΟ 34: “Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ!”

«Τι είναι αυτό που περιμένεις; Ποιος καθορίζει τις κατάλληλες προϋποθέσεις; Επιλέγω να συγκεντρώνομαι μόνο στις καλύτερες στιγμές και να ακολουθώ πιστά το δρόμο της καρδιάς μου. Τα θετικά συναισθήματα έχουν προσπεράσει τις αρνητικές σκέψεις προ πολλού και σήμερα αντιμετωπίζω τη ζωή μου, ως ένα υπέροχο όνειρο. Η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα, από το οποίο αντλώ δύναμη για να δημιουργώ, γεμάτη με αισιοδοξία και θετικές σκέψεις. Νιώθω βαθύτατη ευγνωμοσύνη για το θαύμα της καινούργιας ζωής, για αυτό το λόγο αφήνω πίσω μου τα άνανδρα κτυπήματα και τις ανούσιες δηλώσεις. Εξάλλου, αυτή τη στιγμή, προετοιμάζομαι για το ομορφότερο δώρο στον κόσμο. Τον ερχομό του γιου μου! Κανείς και τίποτα στον κόσμο, δεν έχει το δικαίωμα να εισβάλει στο ωραιότερο συναίσθημα που μπορείς να νιώσεις ως άνθρωπος και ως γυναίκα…».

«CUT! Pretty woman walking down the street

ΟΝΕ NEW

Δεν μπορώ να δίνω ευκαιρία σε καινούργιους φίλους, αν τους κρίνω εκ των προτέρων. Ούτε μπορώ να εστιάζω την προσοχή μου στα θετικά ή τα αρνητικά σχόλια, στα συναισθήματα ή τις παρατηρήσεις από τρίτους, τα οποία, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφορούν μία γυναίκα η οποία, διαχρονικά, έμαθε να λειτουργεί μόνο με αυθορμητισμό, αγάπη, αυθεντικό χαμόγελο και καλή καρδιά.

Είναι, ίσως, ένα από τα πιο πετυχημένα πρόσωπα στο χώρο του modeling και της τηλεόρασης στην Κύπρο και αυτό δεν χωρά αμφισβήτηση από κανέναν. Για όσους θυμούνται καλύτερα, τη δεκαετία του ’90, τα εγχώρια έντυπα την αποκαλούσαν «Η Julia Roberts της Κύπρου» και η πορεία της στο χώρο, όλα αυτά τα χρόνια, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και μπροστά, αλλά και πίσω από τα φώτα.

Πριν από μερικούς μήνες, λίγο μετά από την επίσκεψή μας στην εκπομπή της, μου αποκάλυψε ότι περιμένει το πρώτο της παιδί. Με συγκίνησε ο αυθορμητισμός και η εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό μου, καθώς και το γεγονός πως συζητήσαμε το θέμα ως δύο φίλοι απ’ τα παλιά, χωρίς στα αλήθεια να γνωριζόμαστε καλά, αντλώντας μόνο θετικότητα και ευχάριστες διαθέσεις, από την πολύ προσωπική είδηση, την οποία μοιράστηκε με τόσο ενθουσιασμό μαζί μου.

Η άποψή μου για το πρόσωπό της είναι ξεκάθαρη και αδιαπραγμάτευτη. Αυθεντική, αυθόρμητη, χωρίς ίχνος σοβαροφάνειας και χωρίς καμία εμπλοκή στα «δήθεν» κυκλώματα του χώρου, κάτι που την κατατάσσει με ευκολία σε μια δική της κατηγορία, μέσα από την οποία εξελίσσεται και διαμορφώνει το χαρακτήρα της.

«Την περασμένη χρονιά βρέθηκα στο στόχαστρο κακόβουλων κι ανέντιμων δηλώσεων από πρόσωπα, τα οποία προσπάθησαν να διαβάλουν την εικόνα μου. Δεν απάντησα ποτέ επίσημα στα συγκεκριμένα σχόλια και ούτε πρόκειται να το κάνω, αλλά ούτε κρατώ κακία σε κανέναν, παρόλο που ότι ειπώθηκε με πλήγωσε πολύ, ως άνθρωπο, γυναίκα και επαγγελματία. Είμαι επαγγελματίας και σε ότι αποφασίζω να φέρω εις πέρας, απαιτώ πρώτα από μένα και μετά από τους συνεργάτες μου, να δίνουν καθημερινά τον καλύτερό τους εαυτό, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Σήμερα, ύστερα από μια χρονιά γεμάτη με ευχάριστες στιγμές, επιτυχίες, αλλά και με δυσκολίες και κακεντρεχή σχόλια, επιλέγω να κρατώ στην καρδιά μου ότι αξίζει, περιμένοντας με αγωνία την επόμενη μέρα… τον ερχομό του γιου μου! Οι άνθρωποι που ζουν και συμπεριφέρονται δυστυχισμένα, όταν κατανοήσουν ότι παρασύρονται από αρνητικότητα και τάσεις αυτοκαταστροφής, τότε μόνο μπορούν να αλλάξουν τη στάση ζωής που λανθασμένα επέλεξαν, και να ανακαλύψουν το πραγματικό νόημα της ζωής».

«CUT! Μια καινούργια ζωή, λοιπόν, σε περιμένει!»

«Γεια σου. Ονομάζομαι Γιώτα. Πολλές φορές, αγαπημένα μου πρόσωπα, δημοσιογράφοι, γνωστοί και άγνωστοι φίλοι, οι οποίοι με στηρίζουν όλον αυτό τον καιρό, αλλά και συνεργάτες, διερωτήθηκαν γιατί δεν απάντησα στα δημοσιεύματα σχετικά με δηλώσεις και κακόβουλα σχόλια, τα οποία ειπώθηκαν και αφορούσαν το χαρακτήρα ή την προσωπικότητά μου, και όχι τη δουλειά μου. Όταν η δική μου προτεραιότητα ήταν και παραμένει ο ερχομός ενός παιδιού, οι απαντήσεις και η αναμάσηση των γεγονότων, θα ήταν από μέρος μου απλώς, μικρότητα. Όταν έχασα την αγαπημένη μου μητέρα, επαναπροσδιόρισα τις προτεραιότητες και τις επιλογές μου. Είχαμε μια υπέροχη σχέση και οι αξίες με τις οποίες με μεγάλωσε παραμένουν ξεχωριστός θησαυρός στη ψυχή και την καρδιά μου. Αξίες, τις οποίες αύριο θα μεταφέρω στο δικό μου παιδί με όλη μου την αγάπη. Λατρεύω τα παιδιά και είμαι πολύ ευτυχισμένη που ετοιμάζομαι για ένα καινούργιο, υπέροχο ερχομό στη ζωή μου. Μαζί με τον σύζυγό μου είμαστε ευγνώμονες, κάθε μέρα και κάθε στιγμή, για αυτό το δώρο ζωής, το οποίο ήρθε κοντά μας, με λίγη καθυστέρηση, γιατί το προσπαθούσαμε εδώ και πολύ καιρό. Όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος και θα γίνω μητέρα, ήταν μία είδηση που περίμενα πολύ καιρό. Κανείς και τίποτα στον κόσμο, δεν έχει το δικαίωμα να εισβάλει στο ωραιότερο συναίσθημα που μπορείς να νιώσεις ως άνθρωπος και ως γυναίκα…».

Η Γιώτα διοργανώνει εργαστήρια «modeling» στα οποία συμμετέχουν μικρά παιδιά. Αυτή είναι η αγαπημένη της ασχολία, διότι συναναστρέφεται με ότι αγαπά περισσότερο στον κόσμο, τα παιδιά. Στόχος της, να βοηθήσει τα παιδιά να μεγαλώσουν με αυτοπεποίθηση, διαμορφώνοντας χαρακτήρα, τρόπους καλής συμπεριφοράς, χωρίς κόμπλεξ και ανασφάλειες, για την προσωπικότητα ή την εμφάνισή τους. Παράλληλα, τα προστατεύει από οποιαδήποτε έκθεση και προβολή, από εξωτερικούς παράγοντες και από κάθε είδους πιθανή εκμετάλλευση η οποία μπορεί να συνδέεται με το συγκεκριμένο χώρο.

«Ποιο είναι το δικό σου… χαμόγελο;»

«Ο Στέλιος, ο σύζυγός μου, είναι το πιο όμορφο χαμόγελο στη ζωή μου. Μαζί μου, δίπλα μου, στα εύκολα και τα δύσκολα, στέκεται βράχος και με στηρίζει στα μικρά αλλά και τα μεγάλα που αντιμετωπίζουμε στο δρόμο μας. Η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα το οποίο δεν απαιτεί χρήματα και υλικά αγαθά για να το αποκτήσεις ή να το νιώσεις. Αποτελείται από αγνά συναισθήματα ειλικρίνειας και ανεξίτηλης αγάπης.».

«CUT! Καλή… Ελευθερία!»

Η αγωνία και η χαρά της δεν κρύβονται ούτε περιγράφονται με λέξεις. Είναι ενθουσιασμένη που συμμετέχει στην εκστρατεία μας, κυρίως διότι αφορά την εξασφάλιση προγευμάτων για τους αγαπημένους της ήρωες… τα παιδιά!

«Γεια σου. Ονομάζομαι Γιώτα. Κάνε τα παιδιά όλου του κόσμου ήρωες, δικά σου, και χάρισέ τους, χωρίς εκπτώσεις, την αγάπη σου! Μόνο αυτό αναζητούν…».

(Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic και το χαμόγελο της Γιώτας Κουφαλίδου με την εισφορά τους, για αυτή την εβδομάδα, εξασφάλισαν 100 προγεύματα, τα οποία θα προσφέρει στα παιδιά, το Πολυδύναμο Κέντρο “Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων” της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού).

Info: Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic, παρουσιάζει και στηρίζει την εκστρατεία «43 Χαμόγελα!» όπου θα συναντήσω και θα «φωτογραφίσω» τον «εαυτό» μου και 42 φίλους, οι οποίοι μοιράζονται μαζί μου συνηθισμένα πράγματα, γεμάτα με χαμόγελα! Μετά το πέρας της «αποστολής», και την ηλεκτρονική δημοσίευση των 43 ιστοριών, θα ακολουθήσει η έκδοσή τους σε βιβλίο, από την Dr. Zenonos – The Dental Clinic, όπου όλα τα έσοδά του θα διατεθούν στο Πολυδύναμο Κέντρο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, για τα προγεύματα των παιδιών, τα οποία ετοιμάζει και προσφέρει η ομάδα της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού. Οι φίλοι που θα «συναντήσω» συμμετέχουν, όπως κι εγώ, στην εκστρατεία αφιλοκερδώς. Οι μικρές μας ιστορίες θα δημοσιεύονται κάθε Παρασκευή. Η παρουσίαση του βιβλίου «43 Χαμόγελα!», θα πραγματοποιηθεί στη Λεμεσό, την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου, το 2015, Παγκόσμια ημέρα Χαμόγελου…

20150630_105900 NEW

THREE NEW

banner

ΧΑΜΟΓΕΛΟ 31: “ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΣ!”

«Μετά από το ατύχημα, οι περισσότεροι μου λένε να τα παρατήσω διότι η ιππασία είναι ένα επικίνδυνο άθλημα και δεν πρέπει να προκαλώ περισσότερο την τύχη μου. Πώς να μην ανησυχούν άλλωστε; Τα τελευταία χρονιά έσπασα ένα χέρι, στραμπούλιξα έναν αστράγαλο, έπαθα θλάση στον αυχένα, λιποθύμησα πάνω στο άλογο, μέχρι που πρόσφατα έσπασα το σπόνδυλο, κινδυνεύοντας μάλιστα να μείνω παράλυτη. Τους καταλαβαίνω. Πέρασα δύσκολες στιγμές, αλλά είναι δικές μου. Στιγμές έντονου σωματικού πόνου, στιγμές ταλαιπωρίας, απεριόριστες ώρες σε γιατρούς και φυσιοθεραπευτές, αλλά δεν τις άφησα να καθορίσουν τους στόχους και τα όνειρά μου. Αυτό το άθλημα, μου δίδαξε πολλά. Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς την αποτυχία στη ζωή σου, τότε δεν μπορείς να έχεις μια θέση στην αρένα.».

«CUT! Fall seven times, stand up eight!»
(Ιαπωνική Παροιμία)

20150624_135406 NEW SMALL

Η αγάπη της για τα άλογα και τη φύση, καθώς και η αίσθηση ελευθερίας, σε κάθε της ανάβαση, ήταν οι κυριότεροι λόγοι που την ώθησαν να ασχοληθεί με το άθλημα της ιππασίας, τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Θεωρεί, βιώνει και αντιμετωπίζει την ιππασία, ως μια εξαιρετικά θετική και μοναδική εμπειρία, η οποία την γεμίζει απόλυτα, λόγω της έντονης δράσης, της δραστηριότητας, της αυτοσυγκέντρωσης, των ξεχωριστών στιγμών που της χαρίζει και των εκπληκτικών συναισθημάτων που αναπτύσσονται μέσα από αυτήν.

Πριν από μερικές βδομάδες, 27 Μαΐου συγκεκριμένα, κι ενώ προπονείτο στα εμπόδια, το άλογο πηδά σε διπλάσιο, σχεδόν, ύψος από αυτό του εμποδίου και σε κλάσματα δευτερολέπτου την κτυπά, χάνει την ισορροπία της, και πέφτει με την πλάτη στο έδαφος. Το Συμπιεστικό Κάταγμα Ο2 Σπονδύλου, την καθηλώνει στο κρεβάτι για τρεις μήνες, φορώντας τον ειδικό νάρθηκα για το θώρακα, περιμένοντας με αγωνία την εξέλιξη της κατάστασής της και ελπίζοντας πως θα τα καταφέρει να σηκωθεί ξανά, δυνατή, χωρίς μόνιμη βλάβη στη σπονδυλική της στήλη.

Συναντηθήκαμε μόλις προχθές, στο σπίτι της, όπου εξακολουθεί να βρίσκεται καθηλωμένη στο κρεβάτι, έτοιμη να μοιραστεί μαζί μου την ιστορία της. Χαμογελά διαρκώς και περιγράφει τα γεγονότα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο θα αναφερόταν σε μια χθεσινή, τυχαία εκδρομή. Αν και οι περισσότεροι στη θέση της θα αντιμετωπίζαμε το συγκεκριμένο περιστατικό ως μια δύσκολη και τραγική κατάσταση, η ίδια το αντιμετωπίζει ως μια… περιπέτεια.

«Όταν αντιμετωπίζεις τα πράγματα με αυτό τον τρόπο, θα εκπλαγείς με το πόσο γρήγορα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Αμέσως μετά την πτώση μου, δεν μπορούσα να σηκωθώ. Οι πόνοι στη σπονδυλική στήλη ήταν έντονοι, αλλά δεν ήθελα να το παραδεχθώ. Κόντρα στον αφόρητο πόνο, σηκώθηκα με δυσκολία, είπα σε όλους πως ‘είμαι καλά’ και οδήγησα για να επιστρέψω πίσω στο σπίτι. Ήμουν σίγουρη πως με ένα ζεστό μπάνιο, ‘ο πόνος θα περάσει’. Υποτίμησα την κατάσταση αποφασίζοντας να κάνω μόνη μου διάγνωση. Μεγάλο λάθος βέβαια. Σε λίγες ώρες, ήμουν καθηλωμένη με ορό στις Πρώτες Βοήθειες…».

«CUT! Τι ακριβώς έγινε εκεί;»

«Γεια σου. Ονομάζομαι Γεωργία. Τελικά το κτύπημα δεν ήταν απλό. Οι πόνοι έγιναν χειρότεροι. Φρικτοί μπορώ να πω. Από τη μια στιγμή στην άλλη, βρέθηκα στα επείγοντα περιστατικά με καθετήρα, ενέσιμα παυσίπονα και ορό, έτοιμη για την αξονική τομογραφία, η οποία θα έδειχνε ακριβώς τη ζημιά. Υπήρχε έντονα ο κίνδυνος, να αντιμετωπίσω ακόμη και το χειρότερο σενάριο. Το ιατρικό προσωπικό και ο περίγυρός μου ήταν εξοργισμένοι μαζί μου. Δεν υπολόγισα το χτύπημα, ούτε τη ζημιά. Δεν χειρίστηκα την πτώση μου με σοβαρότητα. Θυμάμαι την αγωνία της οικογένειας και των ανθρώπων δίπλα μου για τα κρίσιμα αποτελέσματα. Προσεύχονταν να πάνε όλα καλά. Μόνο τότε συνειδητοποίησα τους πιθανούς κινδύνους και τις επιδράσεις τους».

«Τι έδειξαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων;»

«Συμπιεστικό Κάταγμα Ο2 Σπονδύλου. Με απλά λόγια, έσπασε ο σπόνδυλος. Οι γιατροί, μου έδωσαν δύο επιλογές. Καθήλωση στο κρεβάτι φορώντας νάρθηκα για το θώρακα, για τρεις μήνες, παρακολουθώντας και αξιολογώντας παράλληλα την κατάσταση με συνεχείς εξετάσεις και αναλύσεις ή άμεση επέμβαση (κυφοπλαστική) μια μέθοδος της οποίας η επιτυχία θα επιφέρει άμεσα αποτελέσματα ανάρρωσης, αλλά με ένα μικρό ρίσκο να πάει κάτι στραβά. Μην ξεχνάς άλλωστε, πως οι επεμβάσεις στην σπονδυλική στήλη συνοδεύονται με πολλούς κινδύνους και πιθανές επιπλοκές. Επέλεξα την πρώτη επιλογή, μέχρι να συμβουλευτώ και άλλους ειδικούς στο συγκεκριμένο τομέα. Θέλω να είμαι σίγουρη για την απόφασή μου.».

Ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται και αντιμετωπίζει την κατάσταση της υγείας της με εντυπωσιάζει, αλλά οι απορίες εξακολουθούν να παραμένουν στο τραπέζι. Η ιππασία θεωρείται ένα αρκετά επικίνδυνο άθλημα με αρκετά γνωστά περιστατικά, ανά το παγκόσμιο, τα οποία δεν είχαν αίσια κατάληξη. Με ανάλογη προσοχή, την προκαλώ να μου αναλύσει τις σκέψεις και τα σημεία επιλογών, γύρω από το δρόμο της επίλυσης των προβλημάτων που η ίδια συνειδητά επέλεξε να ακολουθήσει.

«Τα οφέλη που μου προσφέρει αυτό το άθλημα είναι τόσα πολλά, με αποτέλεσμα να εστιάζω μόνο σε αυτά και να μην σκέφτομαι τα αρνητικά. Η γαλήνη που νιώθω στην πλάτη ενός αλόγου, η δύναμη που μου δίνει μαζί με την ελευθερία που μου δανείζει, έστω και για λίγο, είναι τόσο εκπληκτικό συναίσθημα που μου είναι αδύνατον πλέον να το αρνηθώ. Μαζί με το άλογο, ο κάθε ιππέας μαθαίνει να λειτουργεί ομαδικά. Αν δεν είσαι ταπεινός, αυτό το άθλημα θα φροντίσει να σε κάνει, καθώς εμένα μου δίδαξε πολλά για το πως θα πρέπει να αντιμετωπίζω τη ζωή. Με έμαθε να αντιμετωπίζω τις προκλήσεις, και κυρίως την αποτυχία. Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς την αποτυχία, τότε δεν μπορείς να έχεις μια θέση στην αρένα. Σε αυτό το άθλημα, δεν μπορείς ποτέ να γνωρίζεις με σιγουριά τι σου επιφυλάσσει η επόμενη στιγμή. Η επόμενη μέρα. Δεν έχεις να διαχειριστείς μία μπάλα. Στη δική μας περίπτωση, η μπάλα έχει το δικό της μυαλό. Πρέπει να εμπιστευτείς το άλογο, κάτι που δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ακόμη κι ένα μικρό λάθος, ενός δευτερολέπτου ή κάποιον κλασμάτων δευτερολέπτου, του ιππέα ή του αλόγου, μπορεί να έχει τεράστιες συνέπειες και να αποβεί μοιραίο. Αυτό το έμαθα από πρώτο χέρι.».

Η Γεωργία, από μικρό παιδί, αντλεί ανεξίτηλη ενέργεια και με όσες δυσκολίες και εμπόδια είχε να αντιμετωπίσει στο δρόμο της ζωής της, επιλέγει να μην αναβάλλει την εκπλήρωση των επιλογών και επιθυμιών της.

«Η καθήλωση σε ένα κρεβάτι για τρεις μήνες δεν είναι εύκολη υπόθεση. Καλωσόρισα και αποχαιρέτησα το καλοκαίρι την ίδια μέρα. Το περίμενα τόσο πολύ αυτό το καλοκαίρι… Αλλά, δεν μου αρέσει και δεν με εκφράζει να βλέπω τα πράγματα από την αρνητική τους πλευρά. Θα έρθουν άλλα καλοκαίρια, θα φέρουν καλύτερες στιγμές και αυτά που αντιμετωπίζω τώρα, θα μοιάζουν σαν μια ανάμνηση που με δίδαξε κάτι. Να βλέπω πάντα τη θετική πλευρά της ζωής. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Θα μου πάρει αρκετό χρόνο μέχρι να επιστρέψω φυσιολογικά στην καθημερινότητά μου, αλλά όταν το κάνω, θα είμαι ακόμη πιο δυνατή.».

«CUT! Θα επιστρέψεις πίσω, στην αρένα, όταν γίνεις καλά;».

Το μυαλό της είναι καθαρό. Η ικανότητά της για να επανακτήσει τον έλεγχο της υγείας και της ζωής της, το ίδιο. Ταυτίζομαι απόλυτα με τις σκέψεις, τις αντοχές και τις απόψεις της, αναζητώντας μαζί της την επόμενη μέρα. Εστιάζω την προσοχή μου στις δεκάδες φωτογραφίες αγκαλιά με το άλογό της. Παρόλο που ήμουν σίγουρος για την απάντηση, αποφάσισα να την ρωτήσω.

«Γεια σου. Ονομάζομαι Γεωργία. Μια Ιαπωνική παροιμία λέει το εξής: ‘Fall seven times stand up eight’. Αυτή τη φορά, μπορεί να μου πάρει λίγο περισσότερο χρόνο, αλλά θα σηκωθώ και θα ανέβω στο άλογό μου ξανά, γιατί αυτό που μας καθορίζει δεν είναι η πτώση άλλα η ικανότητα μας να σηκωνόμαστε και να συνεχίζουμε από εκεί που σταματήσαμε.».

(Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic και το χαμόγελο της Γεωργίας Ευαγόρου με την εισφορά τους, για αυτή την εβδομάδα, εξασφάλισαν 100 προγεύματα, τα οποία θα προσφέρει στα παιδιά, το Πολυδύναμο Κέντρο “Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων” της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού).

Info: Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic, παρουσιάζει και στηρίζει την εκστρατεία «43 Χαμόγελα!» όπου θα συναντήσω και θα «φωτογραφίσω» τον «εαυτό» μου και 42 φίλους, οι οποίοι μοιράζονται μαζί μου συνηθισμένα πράγματα, γεμάτα με χαμόγελα! Μετά το πέρας της «αποστολής», και την ηλεκτρονική δημοσίευση των 43 ιστοριών, θα ακολουθήσει η έκδοσή τους σε βιβλίο, από την Dr. Zenonos – The Dental Clinic, όπου όλα τα έσοδά του θα διατεθούν στο Πολυδύναμο Κέντρο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, για τα προγεύματα των παιδιών, τα οποία ετοιμάζει και προσφέρει η ομάδα της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού. Οι φίλοι που θα «συναντήσω» συμμετέχουν, όπως κι εγώ, στην εκστρατεία αφιλοκερδώς. Οι μικρές μας ιστορίες θα δημοσιεύονται κάθε Παρασκευή. Η παρουσίαση του βιβλίου «43 Χαμόγελα!», θα πραγματοποιηθεί στη Λεμεσό, την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου, το 2015, Παγκόσμια ημέρα Χαμόγελου…

20150624_135245 NEW SMALL 2

20150624_135355 NEW SMALL

banner