Αγαπημένο μου Mega,

Ονομάζομαι Παντελίτσα και είμαι 18 χρονών. Το περασμένο καλοκαίρι αποφοίτησα από το λύκειο και το όνειρό μου, από πάντα, ήταν να ασχοληθώ επαγγελματικά με το χώρο της μόδας και γενικότερα της showbiz.

Έκανα ήδη αίτηση να αλλάξω το όνομά μου, σε κάτι πιο… καλλιτεχνικό και περιμένω με αγωνία να μου στείλουν τη νέα μου ταυτότητα. Προς το παρόν οι φιλενάδες μου, με φωνάζουν Λίτσα ή Ίτσα (αυτά θα γράφει και η νέα μου ταυτότητα παρόλο που φοβάμαι πολύ να μην κάνει κανένα λάθος ο τυπογράφος και τυπωθεί «Πίτσα» ή «Βίτσα») ενώ ο αδερφός μου με φωνάζει «Παντελή» γιατί λέει ότι είμαι πάρα πολύ δυναμική και ανεξάρτητη κοπέλα. Ίσως να φταίει το γεγονός που καμιά φορά οδηγώ το φορτηγό του παπά μου, παρόλο που ακόμα να καταφέρω να βγάλω άδεια οδήγησης.

Ξέρω πως η εκπομπή των καλλιστείων έχει ήδη ξεκινήσει, με πολύ μεγάλη επιτυχία, αλλά είμαι σίγουρη πως θα βρείτε τον τρόπο να με βάλετε και μένα σε αυτήν, γιατί πιστεύω το αξίζω.

Από μικρό κοριτσάκι ήμουν πάρα πολύ όμορφη, έξυπνη, εντυπωσιακή, με ύφος όλο νάζι και χάρη, και όλοι στη γειτονιά, μου έλεγαν πως πρέπει όπωσδήποτε να συμμετάσχω στα καλλιστεία όταν μεγαλώσω. Η μάμα μου, ειδικότερα, ήταν αυτή που επέμενε να γράψω αυτή την επιστολή, έστω και καθυστερημένα, παρόλο που εγώ στην αρχή δεν ήθελα καθόλου (να το ξεκαθαρίσω αυτό), γιατί κατά βάθος ντρέπομαι στην έκθεση, αλλά τελικά με έπεισε ο παπάς μου, που πιστεύει πολύ σε μένα.

Έχω τις τέλειες αναλογίες για το διαγωνισμό και είμαι σίγουρη, πως αν με επιλέξετε, θα κερδίσω σίγουρα τον πολυπόθητο και ονειρεμένο τίτλο της Star Κύπρος, ή τον άλλο της μπύρας. Όταν με το καλό κερδίσω το διαγωνισμό, θα φέρω στην Κύπρο μας (δεσμεύομαι) τον τίτλο της πρώτης Αναπληρωματικής στα Διεθνή καλλιστεία Miss Universe. Είμαι πολύ «down to earth» κοπέλα (γνωρίζω και αγγλικά) γιατί αντιλαμβάνομαι ότι είναι πολύ δύσκολο να κερδίσω τον πρώτο τίτλο και στο διεθνή διαγωνισμό, αλλά θα παλέψω (δεσμεύομαι) για το καλύτερο της χώρας μας.

Έχω ύψος 1,59 και ζυγίζω 57,36 κιλά. Το ξέρω, είμαι λίγο κοντή και (μεταξύ μας) έχω λίγα κιλά παραπάνω αλλά δεν με λες και Στρουμφίτα, ούτε κοντοπίθαρο, ούτε τάπα (όπως με αποκαλούσαν κάποιες ζηλιάρες στο σχολείο). Μην ξεχνάτε επίσης, πως η Kim Kardashian είναι το λιγότερο «βόρτος» αλλά έχει ολόκληρη, δική της, καθημερινή εκπομπή στην Αμερική! Για να μην αρχίσω τώρα να σχολιάζω τον ατάλαντο νάνο, Kylie Minogue! Σας διαβεβαιώνω, όμως, πως με πολύ ψηλό τακούνι, με λίγη δίαιτα (γιατί o παπάς μου, πάντα, μου έλεγε πως τα πιασίματα είναι sexy) και με πιλάτες θα είμαι η πιο καλή.

Σχετικά με το στήθος μου, όταν ήμουν 16 χρονών, κατάλαβα πως ήταν πάρα πολύ μικρό, έτσι πέρσι, με το εφάπαξ του παπά μου, το φουσκώσαμε για να ανέβει η αυτοπεποίθησή μου. Μην φανταστείτε, δεν έκανα τα βυζιά μου μπαλόνια (όπως κάποιες άλλες) όμως τώρα πια έχω αρκετό σουξέ με τους άντρες και η αυτοπεποίθησή μου ανέβηκε στα ύψη. Όπου πάω, όπου σταθώ, όπου βρεθώ, όπου κοιμηθώ, όλοι με κοιτάζουν δεξιά και αριστερά. Καταλαβαίνετε τι εννοώ…

Έχω αρκετή εμπειρία στο χώρο του modeling και της showbiz, παρόλο που στα showbiz news παίζουν πάντα τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα. Σε αυτό το σημείο θέλω να διαμαρτυρηθώ! Φτάνει πια με την Ελευθερία Ελευθερίου (κοντή επίσης). Έκανα fashion show σε όλη την Κύπρο, σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, στο δωμάτιό μου, στο διάδρομο, στο σπίτι της θείας μου Μαρούλλας κάθε Χριστούγεννα που πάμε, στο Μόντε Καπούτο αλλά και στο Τρίκκης Palace, στο γάμο της ξαδέρφης μου της Αντιγόνης. Επίσης κατέχω τους τίτλους Miss Παλουζές 2010 και Miss Β’ Αναπληρωματική Σιουσιούκκος 2011, σε δύο φετιβάλ που έλαβα μέρος, μόνο και μόνο για να αποκτήσω εμπειρίες.

Τώρα όμως, και το εννοώ, νιώθω πιο ώριμη από ποτέ να κάνω το επόμενο βήμα. Να συμμετάσχω στο διαγωνισμό Star Κύπρος Feel Fantastic δηλαδή! Σε αυτό το σημείο θέλω να σας αναφέρω ότι παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου που είμαι πανέξυπνη, όπως επίσης θέλω να σας τονίσω πως τα πλούτη δεν με ενδιαφέρουν καθόλου.

Μπορώ να κάνω πάρα πολύ άγριες εκφράσεις, χωρίς όμως να πειτε «μα δέτε την παλαβή!» ή έστω «την αμπάλατη!». Μπορώ επίσης να στέκομαι με το ένα πόδι, με το άλλο πόδι, με τα δύο πόδια, με τα δύο χέρια, στα τέσσερα, στα τρία, μπορώ να κάνω σπαγγάτο, σχοινάκι, κορίνες, κορδέλλες, τσαμαρέλλα, γλυκό καρυδάκι, πασαρέλα και οχτάρια, αφού από μικρή έκανα και ολυμπιακή γυμναστική.

Το βασικό μου χόμπι, όμως, είναι οι μιμήσεις. Μην φανταστείτε, δεν είμαι ο Κωστάκης Κωνσταντίνου, αλλά μπορώ να μιμηθώ ψάρια, ζώα και κάποια έντομα. Για παράδειγμα, μπορώ να μιμηθώ φώκιες, λιοντάρια, μύγες, πιγκουίνους, κουνούπια και σφήκες.Τώρα, για τα καλλιστεία, κάνω προσπάθειες να βελτιωθώ στον τομέα των μιμήσεων. Συγκεκριμένα, προσπαθώ να μάθω να μιμούμαι και πουλιά, αλλά δυσκολεύομαι λίγο. Ίσως φταίει που άρχισα με τα αμπελοπούλια, αντί να αρχίσω με κάτι πιο έυκολο, όπως τις κότες ας πούμε, αλλά μ΄αρέσει να βάζω τον πήχη ψηλά.

Κάθε πρωί στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη και κάνω πάρα πολλές πρόβες. Κάνω τη θυμωμένη, κάνω τη χαρούμενη, την ευτυχισμένη, τη Στρουμφίτα, τη Χριστιάνα Αριστοτέλους, την θεία μου τη Νίκη, τη Μαρία Κάλλας,την Πάολα, τον Παντελίδη, τον Μικελλίδη όταν θυμώνει, τον Θεοφάνους όταν θυμώνει, την Δρούτσα όταν θυμώνει (βασικά όλους τους θυμωμένους) ακόμα και την Τζούλια Αλεξανδράτου, πριν όμως γυρίσει εκείνες τις ντροπιαστικές ταινίες, να το ξεκαθαρίσω αυτό!

Μπορώ να βγάζω κραυγές, να πέφτω κάτω, να σηκώνωμαι, να ξαναπέφτω και να γυρίζω τη γλώσσα μου ανάποδα. Πολλές φορές τρέχω γυμνή, τυλιγμένη με τα σεντόνια στους δρόμους, με το στόμα ανοιχτό αλλά και κλειστό, για να με βγάζει ο αδερφός μου φωτογραφίες για το πορτοφόλιο μου. Μια φορά, προσπάθησα να τρέξω και με τα μάτια κλειστά αλλά κάρφωσα πάνω στον γείτονά μας, τον κύριο Ευριπίδη και πάνω στη σύγχιση, μου έπεσε το σεντόνι, βγήκαν τα μπαλόνια μου έξω και καταλαβαίνεται… χώρισε ο κύριος Ευριπίδης (γιατί η γυναίκα του είδε τη σκηνή), έσπασε η φωτογραφική μηχανή του αδερφού μου (γιατί επίσης είδε τη σκηνή) και αναγκαστήκαμε να μετακομίσουμε σε άλλη πόλη (γιατί όλοι στη γειτονιά είδαν τη σκηνή). Μεγάλη ντροπή για τον παπά μου…

Είδωλό μου στην κυπριακή showbiz και στο χώρο της μόδας, είναι η Άντρη Καραντώνη που κέρδισε τον πολυπόθητο τίτλο της Σταρ Κύπρος και μετά έπαιξε στο «Dansing». Μετά βρήκε ένα πολύ καλό παιδί που τον αραββωνιάστηκε και την είχαν όλα τα showbiz news, μαζί με τις κοσμικές κυρίες του νησιού. Στόχος μου είναι να γνωρίσω όλους τους κύπριους celebrities, να παίζω στις σειρές του Τοκαρή και (γιατί όχι;) του Παπακαλιάτη.

Όσον αφορά τα προσωπικά μου, δηλώνω ελεύθερη αλλά δεν με λες και παρθένα. Δεν ξέρω αν έχει σημασία στην αίτησή μου, αλλά στις μέρες μας, ποια στην ηλικία μου είναι παρθένα; Βασικά, έβγαινα με ένα παιδί, τον Πανίκκο, που με απάτησε με μιαν ρωσσίδα, έτσι τον χώρισα. Θα έκανα τα πάντα για να κατακτήσω έναν άντρα και αν χρειαζόταν μάλιστα θα τον χώριζα από τη γυναίκα του παρόλο που έχω πολύ ήθος σαν άνθρωπος, αλλά εμένα μου το έκαναν. Γιατί να μην το κάνω κι εγώ; Οφθαλμού αντί οφθαλμού, είπε κάποτε ένας σοφός!

Έν τo μεταξύ, έχω ένα τατουάζ που γράφει “I love Panikkos” – (εν το παιδί που έβγαινα που σας έγραψα πιο πάνω) αλλά μπορώ να το κάμω laser να φύγει αν θέλετε. Ευκαιρία να αφήσω πίσω μου το παρελθόν…

Αν με επιλέξετε και αν κερδίσω το Star Κύπρος feel fantastic, θα κάνω τα πάντα για φύγουν οι τούρκοι από την Κύπρο, να κερδίσουμε τη Eurovision, να πάμε μουντιάλ και να μη γίνει πόλεμος στη Συρία γιατί, στην τελική, πιστεύω πολύ στην Παγκόσμια Ειρήνη. Τώρα που είπα «Ειρήνη», κάτι τελευταίο. Θέλω να αναφερθώ στο είδωλό μου το άλλο, την Ειρήνη Χαραλαμπίδου, που από παρουσιάστρια έγινε βουλευτίνα, τρανταχτή απόδειξη πως όλοι μπορούμε να τα καταφέρουμε, φτάνει να το πιστέψουμε!

Αγωνιώ πάρα πολύ για την απάντησή σας.

Σας ευχαριστώ,

Λίτσα ή Ίτσα.

Υ.Γ. Γράφω και ποίηση αλλά είμαι ακόμη σε πρώιμα στάδια. Παρόλο που είμαι ντροπαλή, σας γράφω ένα μικρό δείγμα…

ΑΝ

Αν δεν με πιάσετε, εσείς θα χάσετε.

Αν δεν με δείτε, δεν θα δείτε.

Αν δεν βαφτίσετε, δεν θα ντύσετε.

* Το πιο πάνω casual… άρθρο, είναι εμπνευσμένο από τις εκπομπές StarΚύπρος 2013 – feel fantastic, του Mega, και αναλύει προσεκτικά και επιστημονικά τις λέξεις πίσω… από τις εκπομπές. «Όνειρα, λάμψη, ομορφιά… Ποια θα είναι η επόμενη;».

Ευχαριστούμε το Mega και την παραγωγή της εκπομπής για τις απολαυστικές στιγμές που μας χάρισαν! Καλή επιτυχία σε όλα τα κορίτσια!

Σαν τις δέκα πληγές του Φαραώ ένα πράγμα, μόνο που στη δική μας περίπτωση, νερό στους ποταμούς δεν υπάρχει για να μετατραπεί σε αίμα, να ψοφήσουν, να εξαφανιστούν τα «πλάσματα» που μας εξουσιάζουν, έτσι για να φύγουν τα κακά μαντάτα που μας φόρτωσαν…

Απ’ την άλλη, είναι και το κάρμα, που μας καταδιώκει και πιθανολογούμε πως αυτό το weekend θα είναι ακόμη καλύτερο από το προηγούμενο, λες και το σύμπαν φτιάχτηκε μόνο για τις Παρασκευές, τα Σάββατα και τις Κυριακές.

Ναι, σωστά. Το κάρμα φταίει για όλα τα κακά που μας συμβαίνουν καθώς, επίσης, και το σύμπαν, που συνομώτησε να τον συναντήσω εκείνο το βράδυ, εκατοντάδες βράδια πριν. Ανοησίες, μάλλον! Ακολούθησαν δεκάδες συναντήσεις μετά από εκείνη, την πρώτη «καρμική» συνάντησή μας και κάπου εκεί, στη δεύτερη συνάντηση νομίζω, το σύμπαν χάθηκε, το κάρμα τα βρήκε σκούρα και έγινε βραζιλιάνικο δράμα, την ίδια στιγμή που η γρουσουζιά αποφάσισε να μας εξοντώσει μαζί με τον Μιχάλη Σαρρή, που έψαχνε για δόλιους επενδυτές στη Ρωσσία και το Σκορδελλιό που ζούσε το δικό του δράμα στις αίθουσες των κυπριακών δικαστηρίων. Έτσι κι εμείς, το πήραμε απόφαση και κάτσαμε στα αυγά μας, αφού η κάθε συνάντησή μας τις Παρασκευές έσπειρε τον πανικό, καπάκι με τις πληγές που ακολουθούσαν τις Δευτέρες.

Την τελευταία φορά που τον συνάντησα, Παρασκευή βράδυ, για ένα καφέ θυμάμαι, την επόμενη μέρα, Σάββατο πρωί, το μαρτυρικό νησί κουρεύτηκε γουλί, μαζί με το βασιλιά καρναβάλλο της Λεμεσού και βγήκε στους δρόμους φωνάζοντας το «ΟΧΙ!» έτσι για να κατασπαράξει ξανά το γερμανικό ζυγό. Κι εγώ, ο χαζός, θυμάμαι τον εαυτό μου ντυμένο Μάγια η μέλισσα να τρέχει στους δρόμους να σώσει τα λεφτά του, που δεν είχε, να σώσει τους λογαριασμούς του, που πάλι δεν είχε, νιώθωντας περήφανος που με εκείνο το «ΟΧΙ!», μας «έπαιξαν» κανονικά οι Reuters, CNN και BBC, νιώθωντας ανακουφισμένος πια, γιατί ένας ολόκληρος πλανήτης θα αναγνώριζε, έστω και την υστάτη, την αυθεντικότητα του κυπριακού χαλουμιού και γιατί επιτέλους μία ολόκληρη Ευρωπαική Κοινότητα θα μας χάριζε την πολυπόθητη νίκη στη Eurovision…

Και κάπως έτσι λοιπόν, εύθραστος και ευάλωτος, διαμαρτυρόμενος παγκόσμιος πολίτης έξω από το προεδρικό μέγαρο αγκαλιά με την Έλση, ντυμένος Μάγια η Μέλισσα ξανά, ακούγοντας παλιά χιτάκια της Έφης Σαρρή, σκέφτηκα να κάνω ακόμα μία προσπάθεια για να βρεθώ μαζί του. Για φαγητό αυτή τη φορά, κινέζικο θυμάμαι, αλλά οι καταστροφές συνέχισαν να πέφτουν σαν βαρύ χαλάζι και φωτιά απ΄ τον ουρανό. Κατέρρευσε η Λαική, αποκλείστηκε η Ολυμπίου από τη Γιουροβίζιον (πάει η πολυπόθητη νίκη – στην πυρά οι Reuters, CNN και BBC!) κόπηκε το «Βαλς με δώδεκα θεούς» (καλά! Μη βαράτε! Ξαναρχίζει!), βγήκε ο Γαβαλάς από τη φυλακή, η Βίσση έγινε Δαίμονας λίγο πριν τα εξήντα και ο Ασλάνης αυτοκτόνησε! Και αφού η μία πληγή διαδεχόταν την άλλη, λες και μας έκανε μάγια η Μάγια η μέλισσα λίγο πριν την κατασπαράξει ο Willy η φάλαινα, «Free Willy! Free Willy!», φώναζα εγώ, έτσι για να μας ελευθερώσω από τις κατάρες των Φαραώ, αλλά, μάταια.

Οι μέρες περνούσαν, μαζί με τις μέρες που μετρούσε το Σκορδελλιό στη φυλακή, μέχρι που κτύπησε το τηλέφωνό μου. Άφησε τα βασικά στην άκρη, δεν μπήκε καν στο πειρασμό να προτείνει συνάντηση, έστω τυπικη, και μπήκε απ’ ευθείας στο θέμα μας.

«Θα μου γράψεις ένα… Casual Friday ή να τo ζητήσω από αλλού;»

«Θα σου γράψω!», απάντησα αυτοστιγμεί, «αλλά με τρεις όρους. Να μη συναντηθούμε ποτέ ξανά, να μη με μποϊκοτάρεις στους Times, μπας και δω μια άσπρη μέρα στο μαρτυρικό νησί, αλλά να βγει στον αέρα Παρασκευή και 13, έτσι για να σπάσουμε τα νεύρα της γρουσουζιάς που μας καταδιώκει!».

«Έγινε!» μου απάντησε αμέσως και κλείσαμε.

Ας γνωριστούμε λοιπόν, σήμερα, Παρασκευή και 13, σε μία… casual προσπάθεια να εξαλείψουμε τις πληγές που κουβαλούμε καθημερινά γιατί, στην τελική, πρέπει να ζούμε το κάθε weekend σαν να είναι το τελευταίο μας.