Καταλαβαίνω πως το κανάλι τα κάνει όλα για το βωμό της τηλεθέασης (και το πέτυχε). Καταλαβαίνω ότι οι συντελεστές της εκπομπής έχουν ανάγκη τη δουλειά και πρέπει να βγάλουν τα προς το ζην (έχουμε «κρίση» είπαμε, πρέπει να επιβιώσουμε, είναι κι αυτή η καταραμένη δόση του δανείου που πρέπει να πληρωθεί στο τέλος του κάθε μήνα).

Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν άτομα στην παραγωγή με όρεξη, μεράκι, που κάνουν ότι καλύτερο μπορούν, για να βγει το καλύτερο αποτέλεσμα. Καταλαβαίνω, επίσης, πως ο χορηγός της εκπομπής δεν σκέφτηκε να διαθέσει το budget του σε κάποια ενέργεια εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, ή τουλάχιστον σε κάποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα και προτίμησε να δώσει τα λεφτά του σε αυτό το ανέμπνευστο πράγμα (ο χορηγός δεν φταίει σε τίποτα, μάλλον δεν τον ενημέρωσαν σωστά, αυτοί που έπρεπε να τον ενημερώσουν). Καταλαβαίνω ότι ο Μίλτος και η Παπαβασιλείου ήταν στα «αζήτητα», έτσι, άρπαξαν την «ευκαιρία» που βρέθηκε απρόσμενα μπροστά τους (Κύπρος, χρυσοπράσινο φύλλο των ευκαιριών, κι εμείς στη θέση τους το ίδιο θα κάναμε). Καταλαβαίνω πως η Ρόντικα δεν είχε κάτι καλύτερο να κάνει τις Κυριακές και προτίμησε να μας ταλαιπωρεί με τα ελληνικά της «Καλομοίρας». Καταλαβαίνω ότι κι εγώ, ο πιο ταλαιπωρημένος τηλεθεατής στο μαρτυρικό νησί, το παρακολούθησα ολόκληρο την περασμένη Κυριακή, για χαβαλέ, και έπαθα την πλάκα της ζωής μου. Υπόσχομαι, όμως, πως δεν θα το ξανακάνω…

Όμως, εσύ, αγαπημένη μου υποψήφια Star Κύπρος 2013… τι δεν καταλαβαίνεις και επιμένεις να εκθέτεις τον εαυτό σου με αυτό τον τρόπο; Που πήγε η ελεύθερη βούληση, αυτή που όταν υπάρχει, «μπορεί το άτομο να θεωρείται υπεύθυνο για τις πράξεις του, και άρα τελικά μόνο τότε έχει νόημα η ίδια η έννοια της ηθικής»;

Η ελεύθερη βούληση, έμεινε στα «αζήτητα», μάλλον, παρέα με τον Μίλτο και την Παπαβασιλείου…

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η σχέση μου με τον κόσμο της μόδας είναι ανύπαρκτη. Καμιά φορά, σκέφτομαι, πως αν υπήρχε fashion police, θα με έκλειναν μέσα ισόβια και θα με βασάνιζαν δεμένο σε μια καρέκλα να παρακολουθώ, σε repeat mode, την εκπομπή του Δημόπουλου, στο Σίγμα (χωρίς τις διαφημίσεις) ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, τη σειρά «Ελένη η πόρνη» μεταγλωτισμένη στα βραζιλιάνικα. Απ’ την άλλη, προσπαθώ να ακουλουθώ κάποιους βασικούς κανόνες, παντα σε σχέση με το τι μου ταιριάζει -στα ρούχα- καθώς επίσης να προσέχω τη διατροφή μου.

Το καλοκαίρι έβαλα κάποια κιλά. Προσπαθώ εδώ και μέρες να τα χάσω με δεκάδες δίαιτες, πιλάτες, σαλάτες και κανένα κοιλιακό (όταν είμαι σε καλή διάθεση). Είναι πολύ σημαντικό, σε αυτό το σημείο, μέσα σε όλα τ’ άλλα, να αναφέρω πως μου αρέσει πάρα πολύ το κινέζικο φαγητό. Έτσι, για να καταλήξω κάπου, την προηγούμενη fantastic Κυριακή, είπα να σπάσω τη δίαιτα, να κάνω γουρουνιές, τρώγωντας κινέζικα και παρακολουθώντας το Feel Fantastic, στο Mega, από την αρχή, μέχρι το τέλος.

Συμπέρασμα, μετά το πέρασμα της εκπομπής: Τα κινέζικα παραμένουν στη λίστα με τις αγαπημένες μου συνήθειες (μαζί με τα σουβλάκια του κύριου Γιώργου), τα κιλά δεν πέφτουν με τίποτα, η εκπομπή του Δημόπουλου ακόμα να «κοπεί» και η επαναστάτρια, υποψήφια Κούλλα, που αποχώρησε εθελούσια από την εκπομπή (Όπα! Να η ελεύθερη βούληση!), γιατί δεν ήθελε, λέει, να γίνει «Κούλλα η πόρνη», δεν είναι καθόλου (μα καθόλου) χαζή…

Μάλλον, η Κούλλα, είναι η πιο ξηγημένη από όλους τους «συμμετέχοντες» (παραγωγή, κριτική επιτροπή, διαγωνιζόμενες και Δημόπουλο), ίσως πιο ξηγημένη κι από μένα, τον τηλεθεατή, που παρακολούθησα μέχρι τέλος την εκπομπή, αφού η Κούλλα, είπε να την «κάνει» με γοργά και έξυπνα πηδηματάκια, πριν να είναι πολύ αργά για την ίδια και για το μέλλον της (κάτι που δεν έκανα, εγώ, με το τηλεκοντρόλ).

Με την έναρξη του Feel Fantastic, ανακοινώθηκε από την παρουσιάστρια πως η εκπομπή με τις ζαρτιέρες και τα junior χορευτικά, γίνεται, τάχα, για καλό σκοπό. Συγκεκριμένα, η εκπομπή της περασμένης Κυριακής, ήταν «αφιερωμένη» στις κακοποιημένες γυναίκες (έξυπνο το τρικ μεν, άστοχο δε, φίλοι στο Mega – θα καταλάβετε τι εννοώ). Παράλληλα, μας τόνισε πως όλα τα χρήματα από τα τηλεφωνήματα ψηφοφορίας, θα δοθούν σε συγκεκριμένη οργάνωση, για τις κακοποιημένες γυναίκες.

Καπάκι στο «κόλπο» με τις «κακοποιημένες», «πέφτει» video με μουσική τρόμου και φωτογραφίες με κακοποιημένες γυναίκες (λίγο πριν από την κηδεία τους και τη δική μας), κι εμείς, οι άμοιροι τηλεθεατές, ζήσαμε την «κακοποίηση» σε όλο της το μεγαλείο.

Υπεύθυνες γι’ αυτό, οι «κακοποιημένες, επίσης, ψυχολογικά» (δεν εξηγείται διαφορετικά), feel fantastic υποψήφιες, σε ξεπερασμένες δοκιμασίες εξευτελισμού και εξαθλίωσης για το γυναικείο φύλο, εν έτη 2013.

Το κακό συναπάντημα ξεκίνησε χορεύοντας, με «πρόστυχα» εσώρουχα και συνεχίστηκε με τα κορίτσια ξυπόλητα, φορώντας εσώρουχα πάντα (ή μαγίο – δεν έχει σημασία) να προσπαθούν να ντυθούν μπροστά μας, για να δούμε αν το έχουν στο αίμα τους (το styling, για όσους δεν καταλαίνουν). Την ίδια στιγμή, ο σκηνοθέτης «έπαιζε» με τις κάμερες, τυχαία, σε κοντινά πλάνα, τα οπίσθια και τα βρακιά, της κάθε υποψήφιας.

Στη συνέχεια, στη δεύτερη «δοκιμασία», οι διαγωνιζόμενες «χάιδευαν» τα φανερά τους σε ένα video clip που έπρεπε όπωσδήποτε να βγάλουν τον πιο… sexy εαυτό τους (τον ποιον;) και για το τέλος, μας άφησαν το καλύτερο: Διαγωνισμό χορού, που θα ζήλευαν ο Johnny και η Baby στο Dirty Dancing.

Μπορεί το όλο «θέμα» να ακούγεται χαζό και παλαβό, αλλά, συνήθως, αυτά τα χαζά και παλαβά πράγματα κρύβουν τις πιο μεγάλες αλήθειες. Το κατάντημα της κυπριακής τηλεόρασης και γενικά του λαού μας, χαρακτηρίζεται από αυτή την προχειρότητα που μας καταδιώκει, σε όλους τους τομείς, εδώ και χρόνια, και δεν κάνουμε τίποτα για να τη σταματήσουμε.

Το παραμύθι είναι γνωστό, αλλά, ξεπερασμένο, σαν τις δοκιμασίες του Feel Fantastic ένα πράγμα! «Μα, εγώ εν τζαι!», «Μα, δεν υπάρχουν λεφτά», «Μα, δεν υπάρχουν χορηγοί», «Όλα είναι τέλεια! Τα αρνητικά σχόλια είναι καθαρή ζήλια!», «Δεν φταίω εγώ, αλλά κάποιος άλλος», «Εγώ δεν ήξερα!», «Μα, κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε!» κτλ.

Εγώ πάλι,λέω, να πάθω ένα καρδιακό (πολύ της μόδας τελευταία), μπας και γλιτώσω τη φυλακή!

Το Feel Fantastic είναι το λιγότερο που με απασχολεί. Στην τελική, ας κάνουν ότι γουστάρουν. Η προχειρότητα, όμως, που κρύβει «μέσα» του, ή πίσω, αν θες, στα «παρασκήνια», είναι το ίδιο πράγμα που κρύβεται πίσω από την προχειρότητα, τα σκάνδαλα και τις μίζες στους ημικρατικούς οργανισμούς, τις τράπεζες, τα στρατόπεδα, η προχειρότητα που κρύβεται πίσω από όλες τις κυβερνήσεις, των μεν και των δε.

Το Feel Fantastic, αντιπροσωπεύει το λαό μας, που ανέχεται την προχειρότητα από τον κάθε σχετικό και άσχετο που μας εξουσιάζει και μας αντιπροσωπεύει, βάζοντας μπροστά για «κάλυψη», εικόνες γεμάτες «στρασάκια», πλασάροντάς μας εύκολες «λύσεις» για να «κουκουλώσει» απλώς τα ακάλυπτα… είτε αυτές οι όμορφες «εικόνες», ονομάζονται, Έλενα Παπαβασιλείου μπροστά από φαντασμαγορικά (τάχα) σκηνικά, είτε αυτές ονομάζονται «κακοποιημένες γυναίκες» και «καρκίνος του μαστού», έτσι για να λέμε «εν μεγάλη πατάτα το Feel Fantastic, αλλά εν πειράζει, εν για καλό σκοπό, ας το φάμε στη μάπα!».

Ναι, σωστά. Ρωτήστε τον καρκινοπαθή ή την κακοποιημένη γυναίκα, αν με το να δουν 20 κοπέλες να φωτογραφίζονται ή να λικνίζονται ημίγυμνες, μπροστά τους, ή μπροστά από τη Ρόντικα, το Μίλτο και τη Παπαβασιλείου, θα νιώσουν κάπως καλύτερα για το δράμα που περνούν…

Προτείνω να σοβαρευτούμε. Να σταματήσουμε την κλάψα, τις «πελλάρες» και να δημιουργήσουμε. Ας βγάλουμε επιτέλους την «Κούλλα» από μέσα μας. Η χώρα μας έχει και επενδυτές, και χορηγούς, αλλά σπουδαίους και ταλαντούχους νέους. Η χώρα μας έχει «ιδέες». Απλώς, αντί να ψάχνουμε γι’ αυτές, μάθαμε στα εύκολα, τα έτοιμα, τα ξεπερασμένα και σε παλιές συνταγές, μιας άλλης εποχής.

Αγαπημένοι φίλοι στα κανάλια. Ξυπνήστε. Το «Ευχάριστο Σαββατόβραδο» πέθανε εδώ και χρόνια. Φτάνει πια με το μνημόσυνό του. Αφήστε στην άκρη τον παρελθόν, τις κοπιές, τους καμένους – ξεπερασμένους celebrities και επενδύστε σε νέο αίμα και νέες ιδέες. Kάντε τη διαφορά! Τολμήστε!

Επιτέλους, βγάλτε την «Κούλλα» από μέσα σας!