Γράφει η Μαρίνα Αβραάμ.                                                                         ( Δημοσιεύτηκε στις 5 του Μάη, το 2014)

“Συγκίνηση, γέλιο, χαρά, απογοήτευση. Τα πιο σημαντικά συστατικά που ομορφαίνουν τη ζωή, που σε κρατάνε σε εγρήγορση. Πόνος, αγάπη, ελπίδα, τέλος και αρχή… Με αυτό το βιβλίο θα ταυτιστείς πολύ είτε ψάχνεις την αγάπη, είτε ψάχνεις τη φιλία…

Το είχα τελειώσει σε λίγες μόνο μέρες. Δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου. Ένιωθα τα μάτια μου να γεμίζουν από συγκίνηση όταν το διάβαζα, χαμογελούσα με τις εμπειρίες και τις περιπέτειες μέσα από τη γραφή του συγγραφέα και έτρεφα μια ελπίδα. Μια αισιοδοξία. Γιατί αυτό είναι και το νόημα της ζωής. Οι στιγμές, οι μικρές, καθημερινές απολαύσεις. Το σωστό timing… Γιατί μπορεί να περάσουν χρόνια, αλλά αυτό που θα γίνει, όσο κι αν εσύ το επιθυμείς, θα έρθει εκεί που δεν το περιμένεις και θα κρατήσει για.. Όσο χρειαστεί.
Αλλά θα είσαι έτοιμη να το καλωσορίσεις και να το ζήσεις γιατί αυτή είναι η ζωή…

Ο Κώστα Χάρπας θα ταξιδέψει κι εσένα μέσα από τις σελίδες του πρώτου του βιβλίου που σημειώνει μεγάλη επιτυχία «Όσο Χρειαστεί».”

Λίγα λόγια από το βιβλίο:

«Με κοίταξε και χαμογέλασε θλιμμένα. «Θέλω χρόνο. Μπορείς να μου βρεις λίγη ζωή ακόμα;».

Μετακίνησα προσεχτικά το κρεβάτι κοντά στο παράθυρο. Κάθισα δίπλα του. Μείναμε καρφωμένοι στο τζάμι, για αρκετή ώρα. Ο Μάρκος, αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή του εκπλήσσοντας με ξανά, έτσι στα ξαφνικά όπως έκανε πάντα. Ο Μάρκος ήταν ξεχωριστός άνθρωπος. Η ιδιοσυγκρασία του ήταν έμφυτο ταλέντο και οι στιγμές μαζί του δεν ήταν ποτέ βαρετές. Εκείνη τη μέρα, για πρώτη φορά, μου ανακοίνωσε το τέλος του.

«Έτσι θέλω να φύγω. Να πέφτω σαν το χιόνι. Να μην πονάω πια. Όλα γύρω μου να είναι όμορφα. Εσύ να είσαι μαζί μου, δίπλα μου, να με κοιτάζεις. Έτσι δεν θα φοβάμαι πια. Μετά, θέλω να γράψεις για μένα. Για τη δική μας συνάντηση. Και θέλω να μου υποσχεθείς, πως θα είναι η πιο όμορφη ιστορία. Μόνο έτσι θα σε προσέχω από το μπλε φεγγάρι. Θα το έκανες αυτό για μένα;».

Στην αρχή, τον κοίταζα με καχυποψία. Ύστερα τον αντιμετώπισα. Πέταξα από πάνω μου τα μαύρα, έκλεισα τις σάπιες πόρτες και άνοιξα τα μεγάλα παράθυρα. Έξω έριχνε χιόνι. Τον ελευθέρωσα».

Στο συστήνω ανεπιφύλακτα. Το βιβλίο διατίθεται και στο κατάστημα Ambazour στη Λεμεσό.”