Category Archives: ΣΚΕΨΕΙΣ

Bookworm… Publications

RAW / στη ρευμανία του 3013

Κύπρος 2013: Μέσα στην κρίση και τον πανικό που ζούμε, «υπέροχα πλάσματα» ανάμεσά μας δεν τα βάζουν κάτω και δημιουργούν. Αυτοί οι άνθρωποι, μας δίνουν τη δύναμη που χρειάζεται για να μην τα παρατάμε οι υπόλοιποι και να συνεχίζουμε να… δημιουργούμε, ο καθένας στον τομέα του!

Ας δημιουργήσουμε λοιπόν!

Δώρα Ευχαγγελίδου, Φίλιππος Ζαννέττος, Harris Kyprianou… Όμορφα Πράγματα!

raw / ρευμανία

 

6 ΜΗΝΕΣ… ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ. ΣΚΕΨΕΙΣ, ΣΧΟΛΙΑ, ΛΟΓΙΑ… ΑΠΟ ΠΑΛΙΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ

Ευχαριστώ τους φίλους αναγνώστες για τα υπέροχα σχόλιά τους, μετά που διάβασαν το βιβλίο. Το ταξίδι συνεχίζεται, λοιπόν!
_DKP9458bw
“Costa mou den exw logia na pw gia to vivlio…Opws eipa kai tis … den xreiastika ton selidodeikti! Sou euxomai na ‘grapseis tin pio wraia istoria’ kai stin proswpiki sou zwi.. Kai makari stin istoria pou grafei o kathenas mas ‘na yposxomaste perissoteri alitheia’ kai na exoume anthrwpous pou tha einai dipla mas gia ‘oso xreiastei’.. looking forward to the next one!”

“Κυριακή απόγευμα, σε ένα ταξίδι λύτρωσης και ελπίδας, με συγκίνησες. Θα περιμένω τη συνέχεια, όσο χρειαστεί…. :) ”

“File Costa MPRAVO! Molis teliosa to ‘oso xreiastei’. Prin kapoia xronia to evala sta podia otan antimetopisa Mia paromoia katastasi!………. To ‘oso xreiastei’, vrethike sta xeria mu s Mia periodo pu prospatho na eleftheroso ligo apo to diko m parelthon……! Se efxaristo pou me taxidefses! Perimeno to epomeno vivlio!:)”

“Κώστα μου διάβασα το βιβλιο, συγχαρητήρια..!!!”

“Costa sixaritiria gia to vivlio su! To diavazo aftes tis meres me poli endiaferon!! Exairetiko!!”

“Κώστα μου, το βιβλίο σου με ταξίδεψε σε ξένες χώρες, σε συναρπαστικές πόλεις, σε έντονα συναισθήματα και ιστορίες όμορφες. Ήταν ένα  υπέροχο ταξίδι γεμάτο χρώματα, ανησυχίες και προβληματισμούς αλλά και πολλή αισιοδοξία, ένα ταξίδι που πραγματικά δεν ήθελα να τελειώσει. Διαβάζοντας το, ένιωσα πως ήμουν κι εγώ παρούσα σε αυτή την παράξενη γιορτή. Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που τόλμησες να μοιραστείς μαζί μας την περισσότερη αλήθεια σου. Σου εύχομαι κι άλλα, πολλά ταξίδια σε αληθινά μαγεμένα δάση. Και, τέλος, σε παρακαλώ μη ξεχάσεις ποια ήταν (και παραμένει) «από την αρχή της «αποκάλυψης» η μεγαλύτερη σου fan”!”

“Καλημέρα! Θέλω απλά να σου πω ότι χτες έκανα μια βουτιά μέσα στο βιβλίο και τίποτα δεν μπορούσε να με σταματήσει.. ούτε τα διαβάσματα του δημοτικού ούτε τα «μάμα» ούτε το τηλέφωνο.. Σε κάποια στιγμή μάλιστα που έφυγαν όλοι για βόλτα, περίπου στο μέσο του βιβλίου.. άρχισα να κλαίω χωρίς ακριβώς να ξέρω τι πραγματικά το προκάλεσε.. Ήταν η ιστορία με τον Μάρκο? Ήταν ο τρόπος που γράφεις? ή ήταν οι δικές μου αλήθειες που δεν βρήκαν παράθυρο..? Γράφεις υπέροχα, λιτά χωρίς περιττά, αληθινά! Μόλις το τέλειωσα ένιωσα μία μεγάλη ανακούφιση ότι υπάρχει ελπίδα! Ότι  όλοι μας κρύβουμε μια σπάνια ομορφιά.. όταν βρούμε την αλήθεια μας! Ναι! Η ιστορία σου είναι όντως πανέμορφη! Και ναι θα περιμένω «όσο χρειαστεί» για το επόμενο:)”

«Ena megalo eyxaristw gia to yperoxo taksidi tou “Oso Xreiastei”!!!Oles tis eikones pou mas meteferes ksefylizontas to!Htane entona gemates me xrwmata, arwmata,mousikh,sygkinhseis-anamnhseis!!Ontos vgalame parea” tis anamnhseis apthn naf8alinh”… H plokh tou ,ta osa perigrafontai mou 8ymhse kati apo mena…

Oi filies,o 8anatos,oi dikes mou anhsyxies prosdokies kai provlhmatismoi….” O xronos pou periplekei ta pragmata”,” O kafes mou pou teleiwse”,aaa kai pou se?” Ta synnefa tou xeimwna me kourazoun kai mena!!!sometimes… Indeed “monimos katoikos sto diko mou planhth”!!!!

Ksypnhses 8ymhses!!!
Seyxaristw apo kardias Kwsta mou!!!!»

“Ki omws…oute egw katalaba pote ti einai to ofsaint. Den xerw na paizw mpirimpa kai arnoumai peismatika na mathw (kati pou den mou sygxwroun pote oi filoi mou). Pote den exefrasa thn epithymia na paw sto vegas…apenantias protimw na skeftomai to taxidi, oxi sthn toskanh, alla sthn toulouzh! Xxx”

«Κώστα μου πρώτα να πω ότι δεν είμαι ειδικός αλλά το βρήκα πολύ καλό. Το βρίσκω ότι σε εκφράζει- οι σκέψεις όπως παρατίθενται είναι πολύ κοντά στις δικές σου. Ο λόγος είναι αρκετά ποιητικός ίσως και λυρικός πολλές φορές. Πολλές φορές δεν ήξερα αν ήταν ποίημα ή πεζό. Η ιστορία πάλι μου άρεσε. Είχε το χαρακτηριστικό το επιθυμητό για ένα βιβλίο να σε κάνει να διαβάσεις πάρακάτω για να δείς τι θα γίνει. Οι περιγραφές των χώρων πολύ καλές καθώς και του εσωτερικού κόσμου των ηρώων επίσης. Τι να πώ συγχαρητήρια. Πάλι σήμερα διάβασα μια ιστορία. Κάποιος έπαιζε βιολί πολύ καλά δεν ήταν σίγουρος αν θα το συνέχιζε. Βρήκε τυχαία τον κορυφαίο δάσκαλο. Του έπαιξε βιολί. Ο δάσκαλος του είπε ότι δεν έχει πάθος. Παράτησε το βιολί. Έγινε επιτυχημένος επιχειρηματίας. Μετά από χρόνια βρήκε το δάσκαλο. Τον ρώτησε πως ήξερες ότι δεν είχα πάθος και ότι έπρεπε να σταματήσω το βιολί? Ο δάσκαλος είπε ‘σου είπα ότι δεν έχεις πάθος επειδή έτσι λέω σε όλους. Όσοι πράγματι δεν έχουν πάθος σταματούν ενώ όσοι έχουν συνεχίζουν’. Εγώ πιστεύω ότι έχεις πάθος και συνέχισε να γράφεις Κώστα μου.»

“…μου φαινεται πως ταιριαζει πιο πολυ σε σενα και στο γεμάτο συναισθηματα ταξίδι σου..που μόλις τελειωσα να διαβαζω! “..υποχρέωνε τα συναισθήματα να πεθαίνουν ακαριαία..”. Συγχαρητήρια, κυλάει σαν νερο, απλο και καθαρό..αισιόδοξο! Καλοτάξιδο το βιβλιο και “οσο χρειαστει” θα περιμένουμε το επόμενο!! :) xx”

“Η κόκκινη πεταλούδα, τα μικρά μπλε πλασματάκια, ο σκούφος της γιαγιάς, ο παππούς στο φεγγάρι, ο πορτοκαλής καναπές, το κορίτσι που έμεινε πίσω,οι γραμμές των τρένων και οι υπαίθριες αγορές με φόντο ένα αγαπημένο Λονδίνο με πλημμύρισαν συναισθήματα που καιρό είχε ένα βιβλίο να ξυπνήσει. Συγκίνηση και μια γλυκοπικρη νότα αισιοδοξίας, μα προπαντός βαθύς προβληματισμός κ ένα αφυπνιστικό “χαστούκι” για την περισσότερη αλήθεια που υποσχεθήκαμε.Για τη ζωή που μας προσπερνά και που εμείς ψάχνουμε για ακόμα λίγη… Σε ευχαριστώ γι’αυτό το ταξίδι!…”

«Ρε φίλε μόλις διάβασα το βιβλίο σου… Δεν έχω λόγια να περιγράψω τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται καθώς το διαβάζεις… Είναι εξαιρετικό!!! Το λιγότερο που έχω να πω είναι συγχαρητήρια!!!!»

«Είναι από τις λίγες φορές που δεν ξέρω από που να αρχίσω και τι να πω… Τέλειωσα το βιβλίο σου. Δεν διάβασα ποτε ξανά κανένα βιβλίο τόσο γρήγορα! Δύο μέρες. Δύο μέρες και λυπήθηκα που το τέλειωσα :) Τι να πω, μια ιστορία τόσο αληθινή, τόσο αυθεντική, γεμάτη συναίσθημα, λύπη, χαρά, ελπίδα, όνειρα! Η τεχνική άψογη, το παιχνίδι με το χρόνο, οι επαναλήψεις, οι σκέψεις, οι διάλογοι, οι μεταφορές, οι εικόνες, οι περιγραφές…. Δεν θέλω να πω πολλά. Απλά, ένα μεγάλο ευχαριστώ που έγραψες την ιστορία αυτή. Ένα μεγάλο μπράβο που τόλμησες. Ένα μεγάλο εύγε που τήρησες αυτή την υπόσχεση, που πραγματικά έγραψες την πιο όμορφη ιστορία του φίλου σου! Είμαι περήφανος που σε γνωρίζω. Από τα βάθη της καρδιάς μου… Υ.Γ. Το βιβλίο το τελείωσα ψες. Μόλις έκλεισα την τελευταία σελίδα, πήρα το laptop και έγραψα ακριβώς αυτό που ένοιωθα και δεν άλλαξα ούτε μια λέξη μετά :) Απλά το στέλνω σήμερα το πρωί, γιατί δεν είχα το προσωπικό σου email!»

«costa mou, molis ediavasa to vivlio sou, en KATAPLIKTIKO!!!!!!!!!!!!
den exo logia….. en para para polla sigkinitiko……
pote tha grapseis to epomeno???  p.s. efxaristo gia tin afierosi!!!!! sigxaritiria kai pali gia to iperoxo vivlio sou!!!!!!!! pragmatika to apolavsa oso den fantazese….. tha to ksanadiavaso kai tha sou po poia einai kai ta dika mou agapimena kefalaia!!!! xxxxxxxxx

p.s. kai ego agapo poli ta mple anthropakia!!!!!!
to paratsoukli mou pou imoun mikri itan stroumfita…. ”

«Costa kalispera. Exo diavasi to vivlio ke pragmatika xerome pou kratises tin yposxesi sou ke mas meteferes afti tin istoria. Mou dimiourgise diafora synesthimata, dakrysa ke xamogelasa… Taftistika me tous iroes ke mou arese o monadikos tropos grafis sou! Syxaritiria  tha to protino!! Agapimeno m quote “Meta tin kategida emfanizete panta to ouranio toxo. Ke yparxoun xromata pantou.»

“Λέξεις απλές ,, καθημερινές ,,, σκέψεις αλλιωτικες ,, πιο βαθιές ,,, εικόνες ,,, πιο πολλές εικόνες ,, χρώματα δυνατά ,,,σε κανέναν δεν ανήκει ο χρόνος ,, για λίγο μόνο :) Ευχαριστω αγαπημενε μου ,, εύχομαι μια συνέχεια γεμάτη ταξίδια ,, δικα σου !”

“Αγαπημένε μου Κώστα! Τέλειωσα το βιβλίο σου και ομολογώ ότι δάκρυσα σήμερα κάμποσες φορές. Έχεις ένα ιδιαίτερο τρόπο γραφής. Νομίζω κι άλλο γραπτό σου να δω σε ανύποπτο χρόνο, θα το καταλάβω από τον τρόπο γραφής! Αυτό μου αρέσει. Εύχομαι γρήγορα και το επόμενο!”
“Costa mou sigxaritiria! Bravo sou! Bravo sou pou tolmises kai kataferes na grapsis mia toso omorfi istoria me ena diko sou monadiko tropo.. Se antithesi me esena, den eimai kali sto grapsimo alla tha ithela apla na se sigxaro, na sou po oti mou arese para poli to vivlio sou.. me sigkinise kai kratise tin prosoxi mou mexri tin teleftea tou selida! Na sai kala, se euxaristo gia to taxidi!”

 

Η ΘΑΛΑΣΣΑ

“Την πήρα στην αγκαλιά μου. Την άφησα να κλάψει. Ήξερα πολύ καλά την έννοια της απώλειας και τη διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσω μέχρι να την κρύψω βαθιά, μέσα στην ψυχή μου. Είναι βασανιστικό να φεύγουν άνθρωποι απ’ τη ζωή μου, από δική τους ή δική μου επιλογή. Η πληγή απλώς επουλώνεται προσωρινά και ταξιδεύει αργά στο πέρασμα των χρόνων. Ύστερα, φωλιάζει ύπουλα στο παρελθόν (…) Οι ανοικτοί λογαριασμοί με κρατούσαν πίσω. Καμιά φορά, με ταρακουνούσαν. Έκλαψα κι εγώ μαζί της. Για τον Μάρκο, τα καλοκαίρια μας στη θάλασσα και την απρόσμενη φυγή του στο Λονδίνο. Για εκείνα τα χρόνια που πνίγηκαν ανέλπιστα μες στα μικρά μας λάθη (…) Σταμάτησα στην άκρη του πεζοδρομίου. Την είδα ν’ απομακρύνεται. Έμοιαζε σαν ναυαγός, σ’ ένα ταξίδι αυτογνωσίας, απορίας και σύγχυσης. Ένα ταξίδι που έμεινε στη μέση, από δική της επιλογή. Η απομυθοποίηση του Άρη δεν ήρθε ποτέ. Η θάλασσα κράτησε τα μυστικά μας, κλειδώνοντάς τα στο βυθό της”.
Κ.Χ – ‘η θάλασσα / όσο χρειαστεί’

dead sea