Μαζεύει γνώσεις οι οποίες τον ακολουθούν ως μέρος της μνήμης του. Συγκεντρώνει στοιχεία από το φως και το σκοτάδι. Επεξεργάζεται εικόνες της ημέρας και της νύχτας. Τραγουδά ροκ μουσική παρέα με την μπάντα του, τις «Τρούφες». Γράφει εξαιρετικούς στίχους και ποιήματα, παίζει καλή μπάλα – ανερχόμενος συγγραφέας και ποδοσφαιριστής δηλαδή – αλλά και πρωταγωνιστής στη θεωρία και την πράξη στο μάθημα του πιάνου. Ρεαλιστής, ονειροπόλος, αυθόρμητος και μερικές φορές, ανάλογα με τη διάθεσή του, λιγάκι «παρανοϊκός» αν και προτιμά να ακροβατεί πάνω στα λογικά και τα παράλογα. Η φύση, άλλωστε, του πρόσφερε απλόχερα όλα τα απαραίτητα αγαθά για να μεγαλουργήσει. Αυθεντικά ταλαντούχος, γητευτής σε ένα ολόκληρο μέλλον που τον περιμένει να το κατακτήσει, ένα «ασυμβίβαστο» μυαλό της νέας γενιάς, ετών… μόλις δεκαεπτά.

CUT! «Αν γίνεις κύκλος εσύ ο ίδιος, κύκλος πλήρης, ολοκληρωμένος, μέσα σου αρχή και τέλος θα συναντηθούν» (Όσσο – ‘Ομιλίες πάνω σε κείμενα του Ηράκλειτου. Η κρυμμένη Αρμονία’)

Καθόμαστε με τη μητέρα του, τη Θάλεια, και διαβάζουμε τα ποιήματά του. Τον παρακολουθούμε να παίζει πιάνο, ενώ παράλληλα, εκείνος συμμετέχει με πάθος στις συνομιλίες μας, ως γνώστης θεμάτων και ισάξιος συνομιλητής. Στη συνέχεια, αποφασίζει να μας αφήσει μόνους όταν μας ανακοινώνει ότι οι φίλοι του τον περιμένουν για να παίξουν ποδόσφαιρο. Εκεί έρχεται και πάλι η γνωστή «αναλαμπή» για την ηλικία του.

Και τώρα, ας περάσουμε στη δική μου. Στην ηλικία των τριάντα έξι, συνειδητοποιώ πως μεγάλωσα αρκετά, τόσο – όσο για να μην γνωρίζω πολλά πράγματα για τη νέα γενιά. Μέχρι πρόσφατα μάλιστα, πίστευα ότι η δική μου ήταν η νεώτερη, μέχρι που ένα πρωί εμφανίστηκαν οι πρώτες άσπρες τρίχες στα μαλλιά, η ανεπιθύμητη κοιλίτσα και οι ρυτίδες (φυσικά) γύρω από τα μάτια, οι οποίες με έβαλαν για τα καλά στη θέση μου και δεν λένε με τίποτα να αναστείλουν την εξέλιξή τους.

Και αφού, λοιπόν, δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να σταματήσω τη συγκεκριμένη εξέλιξη, αποφασίζω να τον πείσω να αναβάλει για λίγο το ποδόσφαιρο, έτσι ώστε να με ενημερώσει για τα «νέα» της δικής του γενιάς. Αποδέχεται την πρό(σ)κληση, ενημερώνει την υπόλοιπη ομάδα ότι θα παίξει στο δεύτερο ημίχρονο, κάθεται απέναντί μου και η ιστορία μας έχει ως εξής…

«Γεια σου. Ονομάζομαι Βόρις. Φοιτώ στο Λανίτειο Λύκειο και είμαι δεκαεπτά.»

«Τι συμβαίνει με τη νέα γενιά;»

«Η γενιά μου είναι παρεξηγημένη. Το γεγονός ότι μεγαλώνουμε στην εποχή της κρίσης, αλλά και της εξέλιξης, των social media και της τεχνολογίας γενικότερα, δεν σημαίνει ότι παρακολουθούμε με απάθεια όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Φυσικά και έχουμε προβληματισμούς. Η σταδιοδρομία, το μέλλον, τα ‘θέλω’ μας, το σήμερα, το αύριο, κατά κανόνα αλλά και κατ’ εξαίρεση, είναι προκαθορισμένα από την κοινωνία. Η ‘κοινωνία’ την οποία οι προηγούμενες γενιές έφτιαξαν για εμάς, απαιτεί ‘τα ίδια και τα ίδια’. Η διαδρομή μας είναι επίσης ‘προκαθορισμένη’ εγκλωβισμένη μέσα σε στερεότυπα και πλαίσια τα οποία καμιά φορά παρουσιάζονται σε εμάς από γονείς και καθηγητές έως ‘ανέγγιχτα’. Παρακολουθώντας τα λάθη των προηγούμενων γενιών, τη σημερινή οικονομική κρίση γύρω μας, αλλά και μέσα από συζητήσεις με τους φίλους μου, θεωρώ ότι η δική μου γενιά μπορεί να κάνει τη διαφορά, γιατί μέσα από όλα τα λάθη, τα γραμμένα και τα άγραφα, κάπου βρίσκεται μία ελπίδα, η οποία περιμένει απλώς το σύνθημα, την επανάσταση, για να ελευθερωθεί.»

Ο Βόρις υπερασπίζεται τη γενιά του με επιχειρήματα τα οποία δεν μπορώ να αντικρούσω ούτε καν να διαπραγματευτώ. Πως να το κάνω άλλωστε, όταν εμείς, εσείς και οι προηγούμενοι, δημιουργήσαμε στους σημερινούς έφηβους ένα περιβάλλον διαχρονικής ανασφάλειας και καταγεγραμμένων λαθών.

«Τι μήνυμα θες να μεταφέρεις;»

«Έχουμε ικανότητες. Εφόδια για να σώσουμε τον κόσμο. Να φέρουμε την αλλαγή. Να σπάσουμε το κατεστημένο. Ξέρεις τι πιστεύω; Ο άνθρωπος μπορεί να δημιουργήσει αδιανόητα πράγματα. Φτάνει να κοιτάξει λίγο πιο πέρα. Να βγει έξω από το κουτί του. Να πιστέψει στον εαυτό του. Με αυτά τα ιδανικά μεγάλωσα και για αυτά θέλω να ‘πολεμήσω’. Μου λες ότι μεγάλωσες. Σου λέω ότι μεγάλωσα. Αυτή είναι η πραγματικότητα: Ο κύκλος της ζωής. Οι μέρες φεύγουν και ο προορισμός μας είναι ένας. Να τις γεμίζουμε με όμορφα πράγματα, ψάχνοντας συνεχώς όλα αυτά που μας εκφράζουν και μας κάνουν να νιώθουμε μόνο καλά. Πρέπει να επαληθεύσουμε τον εαυτό μας. Το ρόλο μας στο σύμπαν. Στην τελική, όλοι είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό. Είμαστε άνθρωποι. Ίδιοι και διαφορετικοί. Το δικό μου χαμόγελο δεν αφορά το πριν και το μετά. Το δικό μου χαμόγελο αφορά το σήμερα και όλα αυτά που αγαπάμε και μας αγγίζουν, τα οποία ζούμε καθημερινά. Να σου πω κάτι; Υπάρχει λύτρωση εκεί έξω!»

«CUT! Τέλος πρώτου ημιχρόνου!»

Ο Βόρις τρέχει να ετοιμαστεί, για να προλάβει το δεύτερο ημίχρονο. Τον φωνάζω να έρθει πρώτα στον κήπο για να βγάλουμε τις φωτογραφίες. Εκεί έξω είναι μία όμορφη μέρα. Ο Βόρις συγκεντρώνει τα στοιχεία από το φως. Επεξεργάζεται τις εικόνες της ημέρας. Τραγουδά ροκ μουσική, γράφει στίχους, παίζει ποδόσφαιρο και παρακολουθεί μαθήματα πιάνου. Ρεαλιστής, ονειροπόλος, αυθόρμητος και «παρανοϊκός», ακροβατεί ανάμεσα στα λογικά και τα παράλογα. Η φύση, άλλωστε, του πρόσφερε απλόχερα όλα τα απαραίτητα αγαθά για να μεγαλουργήσει. Αυθεντικά ταλαντούχος, ένα «ασυμβίβαστο» μυαλό της νέας γενιάς, ετών… μόλις δεκαεπτά.

«Γεια σου. Ονομάζομαι Βόρις. Πρέπει να φύγω, η ομάδα με περιμένει! Θα τα πούμε αύριο! Α! Πριν το ξεχάσω! Σου έστειλα με email ένα καινούργιο ποίημα που έγραψα. Περιμένω τα σχόλιά σου!»

(Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic και το χαμόγελο του Βόρι Σαρρή, με την εισφορά τους, για αυτή την εβδομάδα, εξασφάλισαν 80 προγεύματα, τα οποία θα προσφέρει στα παιδιά, το Πολυδύναμο Κέντρο “Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων” της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού)

Info: Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic, παρουσιάζει και στηρίζει την εκστρατεία «43 Χαμόγελα!» όπου θα συναντήσω και θα «φωτογραφίσω» τον «εαυτό» μου και 42 φίλους, οι οποίοι μοιράζονται μαζί μου συνηθισμένα πράγματα, γεμάτα με χαμόγελα! Μετά το πέρας της «αποστολής», και την ηλεκτρονική δημοσίευση των 43 ιστοριών, θα ακολουθήσει η έκδοσή τους σε βιβλίο, από την Dr. Zenonos – The Dental Clinic, όπου όλα τα έσοδά του θα διατεθούν στο Πολυδύναμο Κέντρο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, για τα προγεύματα των παιδιών, τα οποία ετοιμάζει και προσφέρει η ομάδα της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού. Οι φίλοι που θα «συναντήσω» συμμετέχουν, όπως κι εγώ, στην εκστρατεία αφιλοκερδώς. Οι μικρές μας ιστορίες θα δημοσιεύονται κάθε Παρασκευή. Η παρουσίαση του βιβλίου «43 Χαμόγελα!», θα πραγματοποιηθεί στη Λεμεσό, την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου, το 2015, Παγκόσμια ημέρα Χαμόγελου…