«Διάβασα κάπου, ότι ‘οι Ιχθύες δεν θέλουν να ζήσουν μια ζωή. Θέλουν να ζήσουν μια ταινία’. Αυτό τελικά, είναι κάτι που με χαρακτηρίζει απόλυτα από την παιδική μου ηλικία. Θυμάμαι έντονα, όταν ήμουν μικρός, τα υπόλοιπα παιδιά έπαιζαν στις γειτονιές, ενώ εγώ προτιμούσα να κάθομαι στον καναπέ και να παρακολουθώ ταινίες με τις ώρες. Η μυθοπλασία, η δράση, οι ήρωες και οι αντιήρωες, οι φανταστικοί κόσμοι, το άπιαστο, το αδύνατο, το εξωπραγματικό, τα παραμύθια, οι ταινίες φαντασίας, ήταν η καθημερινότητά μου. Σήμερα, το σκηνικό μοιάζει το ίδιο, με τη μόνη διαφορά ότι μεγάλωσα, και παρέα με τον Πήτερ Παν αφήσαμε τη Χώρα του Ποτέ και μετακομίσαμε κάπου αλλού. Καμιά φορά, παρασύρομαι τόσο πολύ, που οι φίλοι μου φροντίζουν να μου υπενθυμίζουν συνεχώς ότι η ζωή δεν διαδραματίζεται στα κινηματογραφικά πλατό και ότι πρέπει επιτέλους να σταματήσω να πλάθω υποθετικά σενάρια στο μυαλό μου. Να πατήσω, δηλαδή, τα πόδια μου γερά στη Γη, αρχίζοντας και πάλι να ζω στην πραγματικότητα. Εγώ πάλι πάω κόντρα, κλείνω τις πόρτες, ανοίγω τα παράθυρα κι επιμένω να αναζητώ στο σήμερα και το αύριο, όνειρα κι ευχές πασπαλισμένα με λίγη αστερόσκονη της Τίνγκερμπελ, αλλιώς η καθημερινότητά μου θα φάνταζε τόσο ανούσια και βαρετή…».

«CUT! Μια φορά κι έναν καιρό… στο Hollywood!»

Ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων τους οποίους θαυμάζεις πριν ακόμη τους γνωρίσεις. Οι γνώσεις του για τον κινηματογράφο είναι αμέτρητες, τα αφιερώματα και οι προγνώσεις για τα βραβεία όσκαρ το ίδιο, καθώς και οι κριτικές ταινιών που βρέθηκαν στο πέρασμα, του λόγου και της πένας του.

Ισχυρίζεται ότι οι κινηματογραφικές ταινίες μπορούν να στείλουν δυνατά και ξεκάθαρα μηνύματα, φτάνει να επιλέξουμε να τα αξιολογήσουμε ή να τα υιοθετήσουμε στην καθημερινότητά μας. Δεν είναι σίγουρος αν οι ταινίες μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας, αλλά υποστηρίζει έντονα ότι μια ταινία μπορεί να αλλάξει τον τρόπο σκέψης μας, οδηγώντας μας στο να αναθεωρήσουμε σκέψεις και απόψεις, ακόμη και να μας αποτρέψουν από κάποιες λανθασμένες επιλογές.

Σπούδασε Δημοσιογραφία στην Αθήνα, όμως η αγάπη του για τον κινηματογράφο ήταν τόσο μεγάλη, που αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του και να πάρει πτυχίο «Tv and Film Studies» από το New York College, έχοντας ως καθηγητές του, μεταξύ άλλων, τους Κώστα Κουτσομύτη και Παντελή Βούλγαρη. Ο Παντελής Βούλγαρης, μάλιστα, είχε πραγματοποιήσει μια ειδική προβολή της καινούργιας του τότε ταινίας, τις «Νύφες», αποκλειστικά για τους φοιτητές του, πριν ακόμη εκείνη βγει στις αίθουσες και όταν ακόμη βρισκόταν στο τελικό μοντάζ…

«Όταν με ρώτησε στο τέλος της ταινίας τι μου άρεσε περισσότερο και τι θα άλλαζα, θυμάμαι χαρακτηριστικά το σχόλιό μου, πως θα προτιμούσα η ταινία να τελείωνε την ώρα που το καράβι έφτανε στη Νέα Υόρκη. Ο Βούλγαρης, μου είπε: ‘Εντάξει, δέχομαι αυτό που λες, αλλά ο Martin Scorsese (ο executive producer της ταινίας), ήθελε αυτό το τέλος. Θες να τον πάρεις τηλέφωνο να του το πεις;’ ‘Καλύτερα όχι’, απάντησα…».

Ποια η διαφορά της ταινίας από την πραγματικότητα;

«Γεια σου. Ονομάζομαι Κλεάνθης. Ο εμπορικός αμερικάνικος κινηματογράφος διέπεται συνήθως από μια διάθεση υπερβολής και ωραιοποίησης των πάντων. Αυτό δεν είναι κάτι κακό. Λίγη μαγεία και χολιγουντιανή αστερόσκονη δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Μας πουλούν το όνειρο. Το αμερικάνικο όνειρο. Σαν τα παραμύθια που μας έλεγαν όταν ήμασταν παιδιά. Το happy ending, σε αυτές τις περιπτώσεις, επιβάλλεται, είναι μονόδρομος. Το ασχημόπαπο γίνεται κύκνος, η Σταχτοπούτα παντρεύεται το γοητευτικό πρίγκιπα, η Ωραία Κοιμωμένη ξυπνά από το βαθύ ύπνο και η Κακιά Μάγισσα πεθαίνει. Η ζωή όμως δεν έχει πάντα happy ending και οι ήρωες δεν ζουν πάντα ‘αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα’. Στην πραγματικότητα, το ασχημόπαπο, μπορεί να μην καταφέρει ποτέ να γίνει κύκνος, η Ωραία Κοιμωμένη το πιθανότερο είναι ότι θα συνεχίσει να κοιμάται ‘τον ύπνο του δικαίου’ και η Κακιά Μάγισσα να αναδεικνύεται η τυχερή της βραδιάς (άλλωστε αυτό μας έχει διδάξει η ζωή τα τελευταία χρόνια). Οι κακοί συνήθως νικούν… Γι’ αυτό προτιμώ τον ευρωπαϊκό και αμερικάνικο ανεξάρτητο κινηματογράφο. Εκεί τα πράγματα είναι πιο ωμά, αντικειμενικά, ρεαλιστικά και λιτά. Σου παρουσιάζουν την πραγματικότητα όπως αυτή έχει, χωρίς υπερβολές και απίθανες συμπτώσεις.».

Πώς μπορεί μια ταινία να αλλάξει τη ζωή μας;

«Δεν ξέρω αν μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας, αλλά σίγουρα μπορεί να αλλάξει τον τρόπο σκέψης μας. Για παράδειγμα, αν παρακολουθήσεις την ταινία ‘Requiem for a Dream’ του Darren Aronofsky θα καταλάβεις τι θα πει να βυθίζεται κανείς στην κόλαση των ναρκωτικών, της πορνείας και της κοινωνικής απομόνωσης. Στην ταινία ‘American Beauty’ του Sam Mendes, θα καταλάβεις ότι η ζωή, δυστυχώς, τρέχει πολύ γρήγορα, και καλό είναι να αρχίσουμε να ζούμε το σήμερα, προτού να είναι πολύ αργά. Το ίδιο μήνυμα στέλνει και η ‘Thelma & Louise’ του Ridley Scott, η οποία υπενθυμίζει σε όλες τις γυναίκες να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Αν ένας γονιός υποψιάζεται ότι το παιδί του είναι ομοφυλόφιλο, καλό θα ήταν να παρακολουθήσει την ταινία ‘Prayers for Bobby’ του Russell Mulcahy, προτού πάρει αποφάσεις εν βρασμώ ψυχής, για να καταλάβει πώς η ανιδιοτελής αγάπη δεν πρέπει να καθορίζεται από τις σεξουαλικές προτιμήσεις ενός ανθρώπου. Στην ταινία ‘American History X’ του Tony Kaye, θα προβληματιστείς έντονα με τα θέματα ακραίου ρατσισμού, έντονης βίας, φασιστικής συμπεριφοράς και ξενοφοβίας που επικρατούν γύρω μας, ίσως σήμερα πιο πολύ από ποτέ, και ίσως αναθεωρήσεις τα πιστεύω σου. Ενώ στη ταινία ‘Eternal Sunshine of a Spotless Mind’ του Michel Gondry, θα ανακαλύψεις ότι στον έρωτα, ‘το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον’, όσο επίπονος κι αν είναι αυτός πολλές φορές. Τέλος, στην ταινία ‘Breaking the Waves’ του Lars von Trier, θα μάθεις ότι η τυφλή πίστη (και υποταγή) στη θρησκεία, μπορεί να αποβεί μοιραία… Τα παραδείγματα είναι τόσα πολλά. Ναι, οι ταινίες μπορούν να στείλουν ισχυρά μηνύματα και στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε να τα αξιολογήσουμε ή ακόμη να τα υιοθετήσουμε στην καθημερινότητά μας.»

«Θέλω ταινίες γεμάτες… αισιόδοξα μηνύματα!

«Ταινίες με αισιόδοξα μηνύματα… Προσωπικά θεωρώ ότι η κορυφαία ταινία στο συγκεκριμένο είδος είναι η ‘The Shawshank Redemption’ του Frank Darabont. Επίσης προτείνω τις εξής: ‘The Pursuit of Happiness’ του Gabriele Muccino, ‘Forrest Gump’ του Robert Zemeckis και την αγαπημένη μου ‘Amelie’ του Jean-Pierre Jeunet… Είναι τόσες πολλές! Ταινίες μιας ολόκληρης ζωής! Δεν ξέρω ποια να σου πω και ποια να αφήσω πίσω! Οι ταινίες ‘Dead Poets Society’ του Peter Weir και ‘Before Sunrise’ του Richard Linklater, ‘Billy Elliot’ του Stephen Daldry και ‘127 Hours’ του Danny Boyle ακόμη και η ‘Little Miss Sunshine’ των Jonathan Dayton και Valerie Faris. Κλασικές επιλογές, πια, και οι ταινίες ‘La Vita E Bella’, ‘The Untouchables’ και ‘Like Father, Like Son’, οι οποίες στέλνουν θετικά μηνύματα και αφήνουν μια γεύση αισιοδοξίας…».

«CUT! Να πέσουν οι τίτλοι τέλους…»

Πίσω από τους τίτλους τέλους, δεν κοιτάζει πια νικητές και ηττημένους αλλά ούτε μένει ασυγκίνητος στην αίσθηση της απώλειας. Εξακολουθεί να κοιτάζει τα αστέρια και τον ουρανό με απέραντο θαυμασμό, αναζητώντας τον επόμενο ήρωα, ένα καινούργιο προορισμό, μια θαρραλέα ελπίδα, μία ακόμη κινηματογραφική ταινία, για ένα καλύτερο αύριο, γιατί τελικά… η ζωή μας μπορεί να γίνει η καλύτερη ταινία.

«Γεια σου. Ονομάζομαι Κλεάνθης. Η ζωή, πολλές φορές, ξεπερνά την κάθε φαντασία και γράφει τις πιο απίστευτες και εξωπραγματικές ιστορίες που έχουμε ακούσει ποτέ. Πραγματικότητα και μυθοπλασία γίνονται ένα και… κονταροχτυπιούνται! Ποιος θα νικήσει τελικά;».

(Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic και το χαμόγελο του Κλεάνθη Κλεάνθους, με την εισφορά τους, για αυτή την εβδομάδα, εξασφάλισαν 75 προγεύματα, τα οποία θα προσφέρει στα παιδιά, το Πολυδύναμο Κέντρο “Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων” της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού).

Info: Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic, παρουσιάζει και στηρίζει την εκστρατεία «43 Χαμόγελα!» όπου θα συναντήσω και θα «φωτογραφίσω» τον «εαυτό» μου και 42 φίλους, οι οποίοι μοιράζονται μαζί μου συνηθισμένα πράγματα, γεμάτα με χαμόγελα! Μετά το πέρας της «αποστολής», και την ηλεκτρονική δημοσίευση των 43 ιστοριών, θα ακολουθήσει η έκδοσή τους σε βιβλίο, από την Dr. Zenonos – The Dental Clinic, όπου όλα τα έσοδά του θα διατεθούν στο Πολυδύναμο Κέντρο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, για τα προγεύματα των παιδιών, τα οποία ετοιμάζει και προσφέρει η ομάδα της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού. Οι φίλοι που θα «συναντήσω» συμμετέχουν, όπως κι εγώ, στην εκστρατεία αφιλοκερδώς. Οι μικρές μας ιστορίες θα δημοσιεύονται κάθε Παρασκευή. Η παρουσίαση του βιβλίου «43 Χαμόγελα!», θα πραγματοποιηθεί στη Λεμεσό, την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου, το 2015, Παγκόσμια ημέρα Χαμόγελου…