«Μετά από το ατύχημα, οι περισσότεροι μου λένε να τα παρατήσω διότι η ιππασία είναι ένα επικίνδυνο άθλημα και δεν πρέπει να προκαλώ περισσότερο την τύχη μου. Πώς να μην ανησυχούν άλλωστε; Τα τελευταία χρονιά έσπασα ένα χέρι, στραμπούλιξα έναν αστράγαλο, έπαθα θλάση στον αυχένα, λιποθύμησα πάνω στο άλογο, μέχρι που πρόσφατα έσπασα το σπόνδυλο, κινδυνεύοντας μάλιστα να μείνω παράλυτη. Τους καταλαβαίνω. Πέρασα δύσκολες στιγμές, αλλά είναι δικές μου. Στιγμές έντονου σωματικού πόνου, στιγμές ταλαιπωρίας, απεριόριστες ώρες σε γιατρούς και φυσιοθεραπευτές, αλλά δεν τις άφησα να καθορίσουν τους στόχους και τα όνειρά μου. Αυτό το άθλημα, μου δίδαξε πολλά. Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς την αποτυχία στη ζωή σου, τότε δεν μπορείς να έχεις μια θέση στην αρένα.».

«CUT! Fall seven times, stand up eight!»
(Ιαπωνική Παροιμία)

Η αγάπη της για τα άλογα και τη φύση, καθώς και η αίσθηση ελευθερίας, σε κάθε της ανάβαση, ήταν οι κυριότεροι λόγοι που την ώθησαν να ασχοληθεί με το άθλημα της ιππασίας, τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Θεωρεί, βιώνει και αντιμετωπίζει την ιππασία, ως μια εξαιρετικά θετική και μοναδική εμπειρία, η οποία την γεμίζει απόλυτα, λόγω της έντονης δράσης, της δραστηριότητας, της αυτοσυγκέντρωσης, των ξεχωριστών στιγμών που της χαρίζει και των εκπληκτικών συναισθημάτων που αναπτύσσονται μέσα από αυτήν.

Πριν από μερικές βδομάδες, 27 Μαΐου συγκεκριμένα, κι ενώ προπονείτο στα εμπόδια, το άλογο πηδά σε διπλάσιο, σχεδόν, ύψος από αυτό του εμποδίου και σε κλάσματα δευτερολέπτου την κτυπά, χάνει την ισορροπία της, και πέφτει με την πλάτη στο έδαφος. Το Συμπιεστικό Κάταγμα Ο2 Σπονδύλου, την καθηλώνει στο κρεβάτι για τρεις μήνες, φορώντας τον ειδικό νάρθηκα για το θώρακα, περιμένοντας με αγωνία την εξέλιξη της κατάστασής της και ελπίζοντας πως θα τα καταφέρει να σηκωθεί ξανά, δυνατή, χωρίς μόνιμη βλάβη στη σπονδυλική της στήλη.

Συναντηθήκαμε μόλις προχθές, στο σπίτι της, όπου εξακολουθεί να βρίσκεται καθηλωμένη στο κρεβάτι, έτοιμη να μοιραστεί μαζί μου την ιστορία της. Χαμογελά διαρκώς και περιγράφει τα γεγονότα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο θα αναφερόταν σε μια χθεσινή, τυχαία εκδρομή. Αν και οι περισσότεροι στη θέση της θα αντιμετωπίζαμε το συγκεκριμένο περιστατικό ως μια δύσκολη και τραγική κατάσταση, η ίδια το αντιμετωπίζει ως μια… περιπέτεια.

«Όταν αντιμετωπίζεις τα πράγματα με αυτό τον τρόπο, θα εκπλαγείς με το πόσο γρήγορα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Αμέσως μετά την πτώση μου, δεν μπορούσα να σηκωθώ. Οι πόνοι στη σπονδυλική στήλη ήταν έντονοι, αλλά δεν ήθελα να το παραδεχθώ. Κόντρα στον αφόρητο πόνο, σηκώθηκα με δυσκολία, είπα σε όλους πως ‘είμαι καλά’ και οδήγησα για να επιστρέψω πίσω στο σπίτι. Ήμουν σίγουρη πως με ένα ζεστό μπάνιο, ‘ο πόνος θα περάσει’. Υποτίμησα την κατάσταση αποφασίζοντας να κάνω μόνη μου διάγνωση. Μεγάλο λάθος βέβαια. Σε λίγες ώρες, ήμουν καθηλωμένη με ορό στις Πρώτες Βοήθειες…».

«CUT! Τι ακριβώς έγινε εκεί;»

«Γεια σου. Ονομάζομαι Γεωργία. Τελικά το κτύπημα δεν ήταν απλό. Οι πόνοι έγιναν χειρότεροι. Φρικτοί μπορώ να πω. Από τη μια στιγμή στην άλλη, βρέθηκα στα επείγοντα περιστατικά με καθετήρα, ενέσιμα παυσίπονα και ορό, έτοιμη για την αξονική τομογραφία, η οποία θα έδειχνε ακριβώς τη ζημιά. Υπήρχε έντονα ο κίνδυνος, να αντιμετωπίσω ακόμη και το χειρότερο σενάριο. Το ιατρικό προσωπικό και ο περίγυρός μου ήταν εξοργισμένοι μαζί μου. Δεν υπολόγισα το χτύπημα, ούτε τη ζημιά. Δεν χειρίστηκα την πτώση μου με σοβαρότητα. Θυμάμαι την αγωνία της οικογένειας και των ανθρώπων δίπλα μου για τα κρίσιμα αποτελέσματα. Προσεύχονταν να πάνε όλα καλά. Μόνο τότε συνειδητοποίησα τους πιθανούς κινδύνους και τις επιδράσεις τους».

«Τι έδειξαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων;»

«Συμπιεστικό Κάταγμα Ο2 Σπονδύλου. Με απλά λόγια, έσπασε ο σπόνδυλος. Οι γιατροί, μου έδωσαν δύο επιλογές. Καθήλωση στο κρεβάτι φορώντας νάρθηκα για το θώρακα, για τρεις μήνες, παρακολουθώντας και αξιολογώντας παράλληλα την κατάσταση με συνεχείς εξετάσεις και αναλύσεις ή άμεση επέμβαση (κυφοπλαστική) μια μέθοδος της οποίας η επιτυχία θα επιφέρει άμεσα αποτελέσματα ανάρρωσης, αλλά με ένα μικρό ρίσκο να πάει κάτι στραβά. Μην ξεχνάς άλλωστε, πως οι επεμβάσεις στην σπονδυλική στήλη συνοδεύονται με πολλούς κινδύνους και πιθανές επιπλοκές. Επέλεξα την πρώτη επιλογή, μέχρι να συμβουλευτώ και άλλους ειδικούς στο συγκεκριμένο τομέα. Θέλω να είμαι σίγουρη για την απόφασή μου.».

Ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται και αντιμετωπίζει την κατάσταση της υγείας της με εντυπωσιάζει, αλλά οι απορίες εξακολουθούν να παραμένουν στο τραπέζι. Η ιππασία θεωρείται ένα αρκετά επικίνδυνο άθλημα με αρκετά γνωστά περιστατικά, ανά το παγκόσμιο, τα οποία δεν είχαν αίσια κατάληξη. Με ανάλογη προσοχή, την προκαλώ να μου αναλύσει τις σκέψεις και τα σημεία επιλογών, γύρω από το δρόμο της επίλυσης των προβλημάτων που η ίδια συνειδητά επέλεξε να ακολουθήσει.

«Τα οφέλη που μου προσφέρει αυτό το άθλημα είναι τόσα πολλά, με αποτέλεσμα να εστιάζω μόνο σε αυτά και να μην σκέφτομαι τα αρνητικά. Η γαλήνη που νιώθω στην πλάτη ενός αλόγου, η δύναμη που μου δίνει μαζί με την ελευθερία που μου δανείζει, έστω και για λίγο, είναι τόσο εκπληκτικό συναίσθημα που μου είναι αδύνατον πλέον να το αρνηθώ. Μαζί με το άλογο, ο κάθε ιππέας μαθαίνει να λειτουργεί ομαδικά. Αν δεν είσαι ταπεινός, αυτό το άθλημα θα φροντίσει να σε κάνει, καθώς εμένα μου δίδαξε πολλά για το πως θα πρέπει να αντιμετωπίζω τη ζωή. Με έμαθε να αντιμετωπίζω τις προκλήσεις, και κυρίως την αποτυχία. Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς την αποτυχία, τότε δεν μπορείς να έχεις μια θέση στην αρένα. Σε αυτό το άθλημα, δεν μπορείς ποτέ να γνωρίζεις με σιγουριά τι σου επιφυλάσσει η επόμενη στιγμή. Η επόμενη μέρα. Δεν έχεις να διαχειριστείς μία μπάλα. Στη δική μας περίπτωση, η μπάλα έχει το δικό της μυαλό. Πρέπει να εμπιστευτείς το άλογο, κάτι που δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ακόμη κι ένα μικρό λάθος, ενός δευτερολέπτου ή κάποιον κλασμάτων δευτερολέπτου, του ιππέα ή του αλόγου, μπορεί να έχει τεράστιες συνέπειες και να αποβεί μοιραίο. Αυτό το έμαθα από πρώτο χέρι.».

Η Γεωργία, από μικρό παιδί, αντλεί ανεξίτηλη ενέργεια και με όσες δυσκολίες και εμπόδια είχε να αντιμετωπίσει στο δρόμο της ζωής της, επιλέγει να μην αναβάλλει την εκπλήρωση των επιλογών και επιθυμιών της.

«Η καθήλωση σε ένα κρεβάτι για τρεις μήνες δεν είναι εύκολη υπόθεση. Καλωσόρισα και αποχαιρέτησα το καλοκαίρι την ίδια μέρα. Το περίμενα τόσο πολύ αυτό το καλοκαίρι… Αλλά, δεν μου αρέσει και δεν με εκφράζει να βλέπω τα πράγματα από την αρνητική τους πλευρά. Θα έρθουν άλλα καλοκαίρια, θα φέρουν καλύτερες στιγμές και αυτά που αντιμετωπίζω τώρα, θα μοιάζουν σαν μια ανάμνηση που με δίδαξε κάτι. Να βλέπω πάντα τη θετική πλευρά της ζωής. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Θα μου πάρει αρκετό χρόνο μέχρι να επιστρέψω φυσιολογικά στην καθημερινότητά μου, αλλά όταν το κάνω, θα είμαι ακόμη πιο δυνατή.».

«CUT! Θα επιστρέψεις πίσω, στην αρένα, όταν γίνεις καλά;».

Το μυαλό της είναι καθαρό. Η ικανότητά της για να επανακτήσει τον έλεγχο της υγείας και της ζωής της, το ίδιο. Ταυτίζομαι απόλυτα με τις σκέψεις, τις αντοχές και τις απόψεις της, αναζητώντας μαζί της την επόμενη μέρα. Εστιάζω την προσοχή μου στις δεκάδες φωτογραφίες αγκαλιά με το άλογό της. Παρόλο που ήμουν σίγουρος για την απάντηση, αποφάσισα να την ρωτήσω.

«Γεια σου. Ονομάζομαι Γεωργία. Μια Ιαπωνική παροιμία λέει το εξής: ‘Fall seven times stand up eight’. Αυτή τη φορά, μπορεί να μου πάρει λίγο περισσότερο χρόνο, αλλά θα σηκωθώ και θα ανέβω στο άλογό μου ξανά, γιατί αυτό που μας καθορίζει δεν είναι η πτώση άλλα η ικανότητα μας να σηκωνόμαστε και να συνεχίζουμε από εκεί που σταματήσαμε.».

(Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic και το χαμόγελο της Γεωργίας Ευαγόρου με την εισφορά τους, για αυτή την εβδομάδα, εξασφάλισαν 100 προγεύματα, τα οποία θα προσφέρει στα παιδιά, το Πολυδύναμο Κέντρο “Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων” της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού).

Info: Η Dr. Zenonos – The Dental Clinic, παρουσιάζει και στηρίζει την εκστρατεία «43 Χαμόγελα!» όπου θα συναντήσω και θα «φωτογραφίσω» τον «εαυτό» μου και 42 φίλους, οι οποίοι μοιράζονται μαζί μου συνηθισμένα πράγματα, γεμάτα με χαμόγελα! Μετά το πέρας της «αποστολής», και την ηλεκτρονική δημοσίευση των 43 ιστοριών, θα ακολουθήσει η έκδοσή τους σε βιβλίο, από την Dr. Zenonos – The Dental Clinic, όπου όλα τα έσοδά του θα διατεθούν στο Πολυδύναμο Κέντρο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, για τα προγεύματα των παιδιών, τα οποία ετοιμάζει και προσφέρει η ομάδα της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού. Οι φίλοι που θα «συναντήσω» συμμετέχουν, όπως κι εγώ, στην εκστρατεία αφιλοκερδώς. Οι μικρές μας ιστορίες θα δημοσιεύονται κάθε Παρασκευή. Η παρουσίαση του βιβλίου «43 Χαμόγελα!», θα πραγματοποιηθεί στη Λεμεσό, την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου, το 2015, Παγκόσμια ημέρα Χαμόγελου…