πηγή: www.newsit.com.cy

Έχει προκαλέσει αίσθηση στα social media και ιδιαίτερα σε νέους ανθρώπους, που διαπιστώνουν μέσα από τις σελίδες του συναισθήματα, εμπειρίες και αλήθειες που θα μπορούσε να ήταν δικές τους, χωρίς illustration υπερβολές.

Το πρώτο συγγραφικό εγχείρημα του Κώστα Χάρπα, με τίτλο «Όσο χρειαστεί», είναι μία υπόσχεση σε ένα φίλο που έφυγε και μέχρι να τελειώσεις τις σελίδες του, νιώθεις την απώλεια σαν να ήταν δικός σου…

Οι πρωταγωνιστές έδωσαν μία υπόσχεση για περισσότερη αλήθεια, έτρεξαν για να μαζέψουν αστέρια και κατάφεραν να κλειδώσουν τις ψεύτικες σχέσεις μίας επιβεβλημένης καθημερινότητας, έξω από τον δικό τους κόσμο, βιώνοντας έντονα συναισθήματα αγάπης, ειλικρίνειας, πόνου και ελπίδας.

Ο τρόπος που ο συγγραφέας πραγματεύεται με τον ίδιο του τον εαυτό, σε μία κρίση αυτογνωσίας, μία προσπάθεια του να κρατήσει τις ισορροπίες που θα επανακοθορίσουν τον ίδιο και τον περίγυρο του,είναι ευρηματικός.

Επιτυχαίνει να ταυτίσει τον αναγνώστη, αν όχι με τους πρωταγωνιστές αυτό καθεαυτό, τουλάχιστον με τις εμπειρίες τους.

Διαβάζοντας το «Όσο χρειαστεί» αντιλαμβάνεσαι ότι ένα συναίσθημα μπορεί να το βιώσεις πιο έντονα μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου, παρά μέσα από τα βιώματα μίας ολόκληρης ζωής.

Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως είναι ότι σε υποχρεώνει να επανεξετάσεις την έννοια και τη σημασία της λέξης φιλία, σαν ένα παιδί που δεν γνωρίζει από συμφέροντα και σχέσεις ανάγκης.

Δεν παραλείπει να σου θυμίσει ότι ακόμη και όταν όταν ο θάνατος σε χωρίσει από τον  άνθρωπο σου, φίλο, οικογένεια, η σχέση, δεν παύει αυτός να ζει μέσα σου, γύρω σου, δίπλα σου, για να σου θυμίζει την πραγματικότητα του εαυτού σου και τη δύναμη της ψυχής σου.

Ίσως κλείνοντας το βιβλίο κάποιοι να βρουν το κουράγιο να κοιτάξουν ξανά τον ουρανό, επιχειρώντας να πιάσουν ένα αστέρι, όπως ακριβώς νομίζαμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε όταν φορούσαμε σαντάλια και τρέχαμε στις αλάνες της γειτονιάς, με τους πραγματικούς μας φίλους, δίπλα τους για όσο χρειαστεί…