“Honest differences are often a healthy sign of progress” -Mahatma Gandhi.

Είμαι προβληματισμένος. Από ψες διαβάζω διάφορα σχόλια τύπου «ξεφτίλα!», «ντροπή!», «ανωμαλίες», «αίσχος!» κτλ. όσον αφορά το πρόσωπο που εκπροσώπησε την Αυστρία στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, κερδίζοντας το πρώτο βραβείο. Με το διαγωνισμό δεν θα ασχοληθώ γιατί δεν είναι το θέμα μου αυτή τη στιγμή, παρόλο που πιστεύω ότι η συμμετοχή της Αυστρίας ήταν εξαιρετική και από άποψη ερμηνείας.

Πέρα από την πλάκα, ο συγκεκριμένος άνθρωπος δημιούργησε αυτή τη διαφορετική εικόνα – ρόλο, για να αποδείξει σε όλους πως δεν έχει σημασία εάν είσαι άντρας, γυναίκα, τυφλός, μαύρος, άσπρος, παραμορφωμένος, όμορφος, άσχημος, ανάπηρος, χοντρός, λεπτός, κοντός, ψηλός, ιδιαίτερος… ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ.

Το μήνυμα που ήθελε να περάσει και τα κατάφερε (εάν εξαιρέσουμε τα σοκαριστικά σχόλια που διαβάζω για τη «ντροπή» και τη «ξεφτίλα» που κουβάλησε στον πλανήτη μας ο συγκεκριμένος άνθρωπος) είναι πως αν είσαι «διαφορετικός» έχεις κι εσύ το δικαίωμα να διαγωνισθείς, να τραγουδήσεις, να συμμετέχεις στα κοινά, να ψηφίζεις, να έχεις ίσα δικαιώματα… αν είσαι «διαφορετικός» έχεις δικαίωμα ΝΑ ΖΕΙΣ με τις επιλογές σου ή με την εμφάνιση που σου έδωσε το σύμπαν, όπως έχει κάθε δικαίωμα, ο κάθε άνθρωπος, στον πλανήτη.

Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο του 2014. Τα ίδια άτομα που έβριζαν προχθές τον Αντώνη Ρέμο για το «ρατσισμό» ενάντια στην Κύπρο και το “International” τραγούδι, να συμπεριφέρονται και να εκφράζονται σήμερα… με χειρότερο τρόπο από τον Ρέμο.

Είναι ακόμη πιο τραγικό τα πιο πάνω σοκαριστικά σχόλια περί «ξεφτίλας», «ανωμαλίας» και «ηθικής» να τα γράφουν ως επί το πλείστον γυναίκες, των οποίων θα μπορούσε ο συμμετέχοντας της Αυστρίας να είναι… παιδί τους, αδελφός τους, φίλος τους. Μορφωμένες γυναίκες, εν έτη 2014, οι οποίες μιλούν, απαιτούν και φωνάζουν, εδώ και πόσα χρόνια τώρα, για… ισότητα, ισότητα και ισότητα!

Χθες, μια μητέρα ανάρτησε στον τοίχο της στο facebook, για τον άνθρωπο αυτό, το εξής: «ΝΤΡΟΠΗ! Τι θα πω στο παιδί μου που με ρωτά για τη γυναίκα με το μούσι;». Μα, αγαπημένη μου άγνωστη μάνα, που γιορτάζεις σήμερα, εάν δεν μπορείς να εξηγήσεις στο παιδί σου κάποια βασικά πράγματα, εάν δεν μπορείς να το πείσεις πως όλοι σε αυτή τη γη έχουν ίσα δικαιώματα, ίσες ευκαιρίες, πως το μήνυμα της θρησκείας που πιστεύεις και ακολουθείς κάθε Κυριακή στην εκκλησία είναι και ήταν πάντα το «αγαπάτε αλλήλους»… τότε γιατί έφερες στον κόσμο αυτό το παιδί;

Καλή μας μέρα. Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες. Ευχαριστώ τη δική μου μαμά, που με έμαθε να σέβομαι την όποιαδήποτε ιδιαιτερότητα, του όποιουδήποτε ανθρώπου. Σε ευχαριστώ μαμά!

Κώστας Χάρπας

Leave a Reply

Your email address will not be published.